Reislocaties – België – Gent Algemeen

Gent is onderdeel geweest van een vakantie van Edwin en Patricia in 2022 naar Gent in België.

Voor een blog van Patricia over deze vakantie, klik hier op het blog-logo

Voor een impressiefilmpje met looproutes in Gent, klik op het YouTube-logo

Gent Citycard

Gent heeft een Citycard. Dat is helemaal ideaal! Je kunt een kaart kiezen voor 48 uur (€ 38) of 72 uur (€ 44). Met de Citycard kun je onbeperkt met het openbaar vervoer reizen in Gent. Daarnaast kun je gratis of tegen een kleine vergoeding naar binnen bij de bezienswaardigheden. Zo’n kaart kan wel uit en het is superhandig. Je hoeft namelijk geen kaartjes meer te kopen voor de bezienswaardigheden (op de Sint-Baafskathedraal na!!). Als je de Citycard gaat gebruiken, vergeet dan niet de datum en het tijdstip dat je de kaart gaat gebruiken er op te zetten. Je kunt de Citycard overigens bij alle bezienswaardigheden kopen en wij hadden geluk dat ons hotel de kaart ook verkocht. 

Sint-Niklaaskerk

We beginnen bij de Sint-Niklaaskerk. De bouw van deze kerk is begonnen aan het begin van de 13e eeuw. Aan het begin van de 14e eeuw was de kerk af. 

Belfort

Vlakbij de Sint-Niklaaskerk staat het Belfort. Het belfort van Gent is een 95-meter hoge belforttoren. De toren is de middelste toren van de beroemde Gentse torenrij, samen met de Sint-Niklaaskerk en de Sint-Baafskathedraal. Tegen het belfort staat ook de Gentse lakenhal. Jan van Haelst heeft de toren ontworpen in 1313. Sinds 1936 is het Belfort in Gent beschermd als monument en sinds 1999 staat het samen met de Lakenhal en de Mammelokker op de Werelderfgoed van de UNESCO. Je mag overigens gratis naar binnen met je Citycard.

Rondom Belfort & Sint-Baafskathedraal

Rondom het Belfort zie je al veel mooie pandjes. Dit is een knus gedeelte van Gent.

Sint-Baafsplein

Het Sint-Baafsplein ligt tussen het Belfort en de Sint-Baafskathedraal in. Op het moment dat wij er waren, was er een erg leuke Kerstmarkt die ook nog verder liep door de straten vanaf het plein.

Monument Jan Frans Willems

Op het Sint-Baafsplein staat het Monument van Jan Frans Willems. Joannes Franciscus (Jan Frans) Willems (1793-1846) was een Vlaams schrijver en prominent lid van de Vlaamse Beweging. Het Willemsfonds is naar hem genoemd. Het monument is gebeeldhouwd door Isidoor De Rudder en ingehuldigd in 1899. In het granieten voetstuk zie je een borstbeeld van J.F. Willems in reliëf, maar ook voorstellingen van zijn voornaamste werken en vermelding van zijn medewerkers. Op het voetstuk staat een wit marmeren jongeling die de Vlaamse genius symboliseert. Hij wekt een maagd die Vlaanderen voorstelt. 

Schouwburg

De schouwburg ligt ook aan het Sint-Baafsplein. De Koninklijke Nederlandse Schouwburg of KNS is een theatergebouw. Het theater werd tussen 1897 en 1899 gebouwd in eclectische stijl met vooral renaissancistische kenmerken. Edmond de Vigne heeft het gebouw ontworpen. De schouwburg bestaat uit drie bouwlagen van vijf traveeën. De middenpartij van drie traveeën heeft 4 standbeelden van mannen in 17e eeuwse klederdracht. Deze beelden zijn gemaakt door Louis Mast. Zij stellen de 4 rederijkerskamers van Gent voor: de Fonteine, Sint-Barbara, Sint-Agnete en Maria ter Ere.

De middenpartij heeft een prachtige puntgevel. In het timpaan is een mozaïek verwerkt van 9 meter breed en 4 meter hoog. Dit mozaïek bestaat uit 70.000 keramieksteentjes in 500 verschillende kleuren. Het stelt Apollo voor in zijn zonnewagen, begeleid door de 9 muzen. Op de top staat een bronzen vrouwenbeeld met een lier. Zij stelt Genius van de Muziek voor. Het mozaïek is ontworpen door Constant Montald en het bronzen vrouwenbeeld is ontworpen door de Gentse beeldhouwer Aloys Buyens. Sinds 1986 is het gebouw beschermd als monument.

Het professionele theatergezelschap ‘het Nederlandsch Tooneel van Gent’ (1871-1945) speelde in de schouwburg. Dat werd later ‘het Nationaal Toneel’ en nog later ‘het NTGent’ die nu nog steeds in het pand speelt.

Sint-Baafskathedraal

En dan komen we uit bij de prachtige Sint-Baafskathedraal. De Sint-Baafskathedraal is de titelkerk van het bisdom Gent en het Sint-Baafskapittel. De voorganger van de huidige kathedraal was een romaanse kerk uit de 12de eeuw. Hier is alleen de crypte van overgebleven. De romaanse kerk werd geleidelijk aan vervangen door de huidige. De bouw verliep in drie fasen, namelijk in het begin van de 14de eeuw, van 1462 tot 1538 en in 1533. Bij de bisschoppelijke herindeling van de Nederlanden in 1559 werd het bisdom Gent opgericht, waarna de Sint-Baafskerk werd verheven tot kathedraal.

Je kunt een prachtige AR tour (virtual reality, maar dan nog mooier) boeken die je door de oude Crypte van de kathedraal heen brengt. Dit is echt schitterend! Je komt dan overigens ook in het deel van de kathedraal dat voor de andere bezoekers gesloten is, zoals de koorgang, het hoofdaltaar en het Lam Gods. Deze tour kun je van tevoren boeken en dat raad ik ook aan om te doen. Vol is vol en het zou echt zonde zijn als je dit mist! Dit moet je gezien hebben als je in Gent bent.

Lam Gods

Het hoogtepunt van de Sint-Baafskathedraal is het wereldberoemde schilderij ‘de aanbidding van het Lam Gods’. Dit is een religieus veelluik van de gebroeders Hubert en Jan van Eyck, dat ze zo rond 1432 voltooid hebben. Het is op eikenhout geschilderd in opdracht van de Gentse burger-koopman Joos Vijd. Het diende als altaarstuk voor de Vijdkapel in de Sint-Baafskathedraal van Gent. Sinds 2021 hangt het kunstwerk in de Sacramentskapel. Het is overigens een wonder dat het kunstwerk nog in zo’n goede staat is. Het heeft de beeldenstorm overleefd, doordat ze het verstopt hadden. Dit is echt een ontzettend mooi en detaillistisch schilderij. Prachtig!

Monument Van Eyck Brothers

We lopen richting de Reep, waar we onderweg nog het Monument Van Eyck Brothers tegenkomen. Dit monument is gemaakt door de architect Valentin Vaerwyck en de beeldhouwer Geo Verbanck ter ere van de 15e-eeuwse schilders Hubert van Eyck en Jan van Eyck. De beide broers staan bekend om hun meesterwerk het Lam Gods dat in de Sint-Baafskathedraal staat. Het monument is in 1913 onthuld.

Op de dubbele troon zie je de broers Van Eyck in traditionele 15e-eeuwse klederdracht. Hubert heeft een opengeslagen bijbel op zijn schoot en een palet met kwasten aan zijn rechtervoet. Jan houdt zijn schilderspalet in zijn linkerhand. Aan de zijkanten staan beelden van mannen, vrouwen en kinderen, die hulde brengen met kransen en bloemenslingers. Zij stellen de tijdloze universele mensheid voor, ontdaan van alle uiterlijke tekenen.

Aan de achterkant van het monument staat een bronzen engel als genius van de schilderkunst. De engel heeft de vleugels gespreid en houdt een lauwerkrans in de handen. Aan de zij- en achterkant van het monument zijn in geëmailleerd brons uitgevoerde wapenschilden geplaatst van de landen die hebben bijgedragen aan de totstandkoming van het monument.

Kasteel Geraard de Duivelsteen

We zagen dit mooie kasteel al liggen bij het monument. Het is het Geraard de Duivelsteen kasteel dat een belangrijke rol speelde bij de verdediging van de Portus aan de Reep, een handelsnederzetting die aan de wieg stond van het ontstaan van Gent. Het is een stenen huis van een edelman uit de 13e eeuw, genoemd naar ridder Geeraard van Gent, bijgenaamd Geeraard de Duivel. Geraard was de derde zoon van een burggraaf van Gent, Zeger III. Het gebouw werd in de 14e eeuw eigendom van de stad en vervulde in de loop van de eeuwen diverse functies: ridderverblijf, wapenarsenaal, klooster, school, bisschoppelijk seminarie, krankzinnigengesticht, gevangenis, brandweerkazerne en Rijksarchief van Gent. Het gebouw wordt nu omgebouwd tot een jongerencentrum. Daarnaast komen er nog enkele woonunits.

Monument Lieven Bauwens

Een stukje verderop zien we het Monument van Lieven Bauwens liggen. Lieven Bauwens (1769-1822) was een Zuid-Nederlands ondernemer en industrieel spion. Hij bracht de Engelse katoentechnologie naar Europa. In 1800 werd hij zelfs burgemeester van Gent, maar nam na een jaar al ontslag. In 1805 kreeg hij een gouden medaille van de stad. Hij was lid van de algemene raad van het Scheldedepartement en luitenant-kolonel van de Erewacht te paard. In 1866 plaatste men een ontwerp van het standbeeld in pleisterkalk op het Lieven Bauwensplein. In 1885 kwam het huidige bronzen standbeeld, dat Pieter De Vigne heeft ontworpen.

Standbeeld François Laurent

We lopen richting het François Laurent Plein, waar we het standbeeld van François Laurent zien. Dit standbeeld is gemaakt in 1907 en ingehuldigd in 1908. Het standbeeld is gemaakt ter nagedachtenis van professor François Laurent (1810-1887), een rechtsgeleerde en historicus in Gent. François zit in het midden van het standbeeld, aan zijn rechterzijde bevinden zich de mensenrechten en de rechtsgeleerdheid en aan zijn linkerzijde de wijsbegeerte en het onderwijs.

Kouter Plein

We lopen de Brabant Dam af naar het Kouter Plein. Het Kouter Plein (vroegere Paardenmarkt) is een groot plein dat vroeger werd gebruikt voor allerlei festiviteiten, maar ook voor volksvergaderingen in de stad. Sinds 1772 wordt er elke zondag een bloemenmarkt gehouden. Tijdens de Gentse Feesten zie je hier het ‘Bal 1900′. De Kouter wordt omringd door statige, veelal 19e-eeuwse gebouwen en in het midden staat een laat-19e-eeuwse, gietijzeren kiosk. De metalen bladeren die je op het plein ziet, horen bij het kunstwerk ‘The Mystic Leaves’ van de Amerikaanse kunstenares Jessica Diamond. 

The Mystic Leaves

Het kunstwerk ‘The Mystic Leaves’ zijn bladeren van 18 bronzen, messing en gietijzeren bloemen en planten die in het gras van het middenpaneel op het Lam Gods zijn getekend. De bladeren hebben niet alleen een link met het wereldberoemde Lam Gods, maar ook met de bloemenmarkt die elke zondag op de Kouter wordt gehouden. Tussen de nerven van de bladen lees je de namen van de planten en de bloemen in het Gents-dialect, de taal van de gebroeders Van Eyck. Het eerste blad werd gelegd in maart 1999 en het geheel werd ingehuldigd op 6 januari 2001.

Muziekkiosk Kouter

De muziekkiosk op het Kouter is in 1878 ontworpen door stadsarchitect Adolphe Pauli en in 1879 ingehuldigd. De smeedijzeren kiosk staat op een natuurstenen sokkel en is langs beide korte zijden via een trap bereikbaar. Op het dak zie je rondom de namen staan van 4 beroemde componisten, namelijk Mozart, Gretry, Rossini en Auber. 

Kunstgalerie Francis Maere Fine Arts

Rondom het Kouter Plein zie je allerlei mooie gebouwen, zoals het gebouw van Kunstgalerie Francis Maere Fine Arts. In het gebouw zit ook het Hotel Falligan. De stadswoning is in 1755 in rococo gebouwd voor Hector Gabriel Joseph Falligan en zijn echtgenote Jeanne Agnès de Pestre. Het gebouw heeft Korinthische zuilen met beelden van Apollo en Diana. Het grote, centrale balkon met handsmeedwerk wordt gedragen door vier gestileerde consoles. Sinds 1990 is het pand een beschermd monument. In december 2012 werden in dit gebouw enkele scènes opgenomen voor de speelfilm ‘Grace of Monaco’ over het leven van filmster en prinses Grace Kelly.

Ha Concerts Gebouw

Aan de overkant ligt het Ha Concerts Gebouw, dat tot 2022 dienst heeft gedaan als Handelsbeurs. Het monumentale Handelsbeursgebouw is een ontwerp van David ’t Kindt en werd in 1738-1739 gebouwd. Na jarenlange leegstand werd het pand in 1997 aangekocht en tot 2002 grondig gerestaureerd en omgebouwd tot een moderne, middelgrote concertzaal. 

Operagebouw

We lopen een stukje verder naar het Operagebouw. Op de plaats van het Operagebouw hebben 2 eerdere gebouwen gestaan. Het huidige operagebouw ‘Koninklijke Opera van Gent’ is van 1837 tot 1840 in neoclassicistische stijl gebouwd door de toenmalige Gentse stadsarchitect Louis Roelandt. Voorheen heette het operagebouw overigens het ‘Grand Théâtre’.

Oude gerechtsgebouw

Om de hoek bij het concertgebouw ligt het oude gerechtsgebouw. Het oude gerechtsgebouw is gebouwd van 1836 tot 1846, naar ontwerp van stadsarchitect Louis Roelandt. Je ziet vooral de neoclassicistische stijl met Florentijnse renaissance-elementen. De kelder en de begane grond werden gebruikt door de koophandelaars met onder andere magazijnen en een beurs. De hogere verdiepingen waren bestemd voor de juridische diensten. 

Sinds 1898 werd het hele gebouw alleen gebruikt voor juridische diensten. De handelsbeurs werd in 1900 overgebracht naar de Kouter. In 1961 werd het fronton aan de voorgevel voorzien van de beeldengroep ‘de gerechtigheid’. Het oude gerechtsgebouw werd in 1995 beschermd als monument. In 2007 verhuisden de meeste diensten naar het nieuwe gerechtsgebouw in de wijk Rabot. Sindsdien huist alleen het Hof van Beroep nog in dit gebouw.

Standbeeld Hippolyte Metdepenningen

Voor het oude gerechtsgebouw staat het Standbeeld van Hippolyte Metdepenningen. Hippolyte Désiré Metdepenningen (1799-1881) was advocaat en stafhouder aan de balie van Gent. Hij was er de eerste afgestudeerde doctor in de Rechten. Het standbeeld is in 1886 onthuld door een afvaardiging van Belgische, Nederlandse en Franse vrijmetselaars.

Sint-Michielskerk

We lopen langs de Leie terug richting het centrum, waar we de Sint-Michielskerk zien liggen bij de brug. Dit is ook een prachtig stukje Gent waar je dan in komt lopen. De bouw van de Sint-Michielskerk is begonnen in 1440 en was pas klaar in 1825. In het begin van de 16e eeuw waren schip en transept voltooid. In 1623 werd het vroeggotische koor vervangen door een Brabants gotisch exemplaar met kooromgang en vijf straalkapellen. Kenmerkend voor de Brabantse laatgotiek is het gebruik van zandhoudende kalksteen, de fantasierijke kruisrib-, net- en stergewelven, en de hoge, brede spitsboogvensters.

Voormalig Postgebouw – Winkelcentrum ‘de Post’

Aan de overkant van de brug ligt het voormalige Postgebouw dat nu Winkelcentrum ‘de Post’ is. Het postgebouw is ontworpen door de architecten Louis Cloquet en Stéphane Mortier, en gebouwd tussen 1900 en 1908. In 1998 werd het gebouw verkocht door de Regie der Posterijen. Hierna werd het pand een winkelcentrum met appartementen. Sinds 2017 zit er een hotel op de bovenverdieping. Het gebouw is sinds 1999 beschermd als monument. 

Het gebouw is gebouwd in een eclectische stijl met neogotische en neorenaissance-invloeden. De 52 meter hoge uurwerktoren is ook prachtig! Op de muren zie je geschilderde postduiven die verwijzen naar de oorspronkelijke functie van het gebouw. De gevels zijn versierd met meer dan 100 beelden, koppen en wapenschilden. De geveldecoratie heeft een uitbeelding van het toenmalige België en zijn kolonie, de vijf werelddelen, en de regerende staatshoofden van alle landen die destijds deel uitmaakten van de Wereldpostunie.

Als je hier langs de Sint-Michielsbrug kijkt, heb je overigens het mooiste uitzicht van Gent, zo op de 3 torens. Ge-wel-dig!

De Leie

We zijn hier in een prachtig, historisch stukje Gent aangekomen. Vanaf de brug kijken we uit over de Leie. De Leie is een zijrivier van de Schelde die ontspringt in Lisbourg en uitmondt in Gent. De rivier is ongeveer 200 kilometer lang en wordt sinds de middeleeuwen gebruikt voor transport. Vroeger werd er veel graan getransporteerd over de rivier. Bij dit stukje Gent zien we de straten Graslei en Korenlei langs de rivier liggen.

Graslei

De Graslei heeft een paar prachtige historische panden langs de Leie staan. Ik zal de meest bijzondere panden beschrijven.

Gildehuis der Vrije Schippers

Het Gildehuis der Vrije Schippers (Graslei 14) is 1 van de best bewaarde gildehuizen aan de Graslei. Het huis is ontstaan in de 11e eeuw toen de handelsactiviteiten er groeiden (alle graan in Graafschap Vlaanderen gebeurde langs Gent) en de plek dé haven van de stad werd. In die tijd was het gebouw eigendom van de molenaarsgilde en droeg het de naam Windas. De molenaarsgilde verkochten hun pand in 1530 aan de gilde van de Vrije Schippers. In 1531 liet de deken van de gilde van de Vrije Schippers een nieuwe gevel ontwerpen door bouwmeester Christoffel van den Berghe. De 1e verdieping is bekroond met wapenschilden van de gebieden waarover keizer Karel V regeerde. Hogerop zijn beelden die de activiteiten van de neringen weergeven met daarboven twee Bourgondische Sint-Andreaskruisen.

Cooremetershuys

Links (aangezicht) naast het Gildehuis der Vrije schippers, staat het Cooremetershuys (Graslei 12). De naam van dit huis refereert naar de oorspronkelijke functie van het gebouw waar koren- en graanmeters de hoeveelheid koren moesten meten die vroeger in de Gentse haven gelost werd. Het Cooremetershuys stamt uit de 13e eeuw en is opgetrokken uit Doornikse kalksteen met decoratieve kapitelen, zuilen, balkenlagen, rechthoekige ramen met bolkozijnen, haarden en een plint met waterlijst. De oorspronkelijke bouwheer is onbekend, maar het pand wordt al in 1374 vermeld. De vroegst bekende eigenaars van het pand zijn de Pijnders (1450). 

Korenstapelhuis de Spijker

Links (aangezicht) naast het Cooremetershuys staat het Korenstapelhuis ‘de Spijker’ (Graslei 10). Het Korenstapelhuis is een Romaans stenen gebouw uit de late 12e eeuw en 1 van de oudste voorbeelden van burgerlijke romaanse architectuur in de Lage Landen. Het gildehuis is gebouwd van Doornikse kalksteen, het functioneerde tot 1734 als spijker (graanstapelplaats), daarna deed het gebouw dienst als vergaderruimte voor de pijnders (graanlossers). In de 19e eeuw geraakte het gebouw in verval, tot het in 1901-1902 werd gerestaureerd. Tegenwoordig is er een hamburgerrestaurant in gevestigd. Rechts van het Korenstapelhuis ligt het Tolhuisje. De linkerzijmuur van het Tolhuisje is eigenlijk de buitenmuur van het Korenstapelhuis.

Korenmetershuis

We gaan nog een stukje verder de Graslei op, waar we het Korenmetershuis (Graslei 9) zien. Het Korenmetershuis stamt uit de 13e eeuw, het was van 1435 tot 1540 gildehuis van de korenmeters. Het zadeldak stamt uit de eerste helft van de 16e eeuw. De verankerde trapgevel is opgetrokken uit bak- en witte natuursteen. De plint heeft bolkozijnen als keldervensters en een kelderdeur met trap. Verder zien we kruiskozijnen met negblokken, latei, een wigvormig ontlastingssysteem, borstweringen die afgelijnd zijn door waterlijsten met versierde gevelankers.

Gildehuis den Enghel

Nog een stukje verder ligt het Gildehuis den Enghel (Graslei 8). Het gildehuis Den Enghel is een pand uit de 13e eeuw, dat is opgetrokken uit Doornikse kalksteen met segmentbogen en decoratieve kapitelen. Het pand werd voor het eerst vermeld in 1373. Van 1435 tot 1540 diende het pand als neringhuis van de brouwers. Bij de 3e bouwlaag zie je 2 keer 2 nissen met heiligenbeelden. Tussen de beelden in zie je het wapenschild met opschrift ‘het moet wel’ en in de topgevel het wapenschild van Gent en Vlaanderen en een engel met een banderol waarop ‘Den Enghel’.

Burgerhuis het Maagdeken

Naast het gildehuis den Enghel, ligt het burgerhuis ‘het Maagdeken’ (Graslei 7). Burgerhuis ‘het Maagdeken’ stamt uit de 16de tot 17de eeuw. Het huis is opgetrokken uit baksteen en witte Franse steen. 

Burgerhuis ’t Middelhuus en de Witte Leeuw

Nog een stukje verder ligt burgerhuis ’t Middelhuus en de Witte Leeuw (Graslei 6). Burgerhuis ’t Middelhuus’ en ‘de Witte Leeuw’ stamt uit de 17e eeuw. De lijstgevel is in traditionele bak- en zandsteenstijl, verankerd met versierde gevelankers.

Pand de Lintworm en Krocht Bierbrouwersgilde

Aan de overkant van de Leie ligt de Korenlei. Ook daar vind je erg mooie, historische panden, zoals het Pand ‘de Lintworm en Krocht’ (Korenlei 24-26) van het voormalige Bierbrouwersgilde. Dit is een pand van Romaans steen uit circa 1200. Het pand is opgetrokken uit Doornikse steen, waarvan enkel de onderbouw en de in 1909 herbouwde zijgevels verwijzen naar de vroegere gevelplaat. Volgens archiefstukken werd in 1662 op de behouden romaanse onderbouw een traditionele bak- en zandstenen trapgevel opgericht, die later in de 19e eeuw werd verbouwd tot lijstgevel. In die tijd kwam er ook 1 verdieping bovenop. De trapgevel is voorzien van borstweringen met zandstenen panelen met draak of jaartal ‘ANNO 1662’.

Gildehuis onvrije Schippers

Een stuk verder aan de andere kant van de Korenlei, vind je het Gildehuis van de onvrije Schippers (Korenlei 7). Dit huis wordt ook wel ‘het Anker’ genoemd. Het huis heeft een prachtige barokke voorgevel uit 1739, naar ontwerp van architect Bernard de Wilde. Het ijzeren balkon stamt uit de 19e eeuw. De geveltop is prachtig versierd met leeuwenkoppen en ankers in de zwikken. De 2e geleding is afgelijnd met dolfijnen, met een verdiept paneel met kroon en pluimen onder het gebogen fronton, waar een vergulde windhaan op staat in de vorm van een schip.

Bootjes van Gent

Vooraan op de Korenlei heb je de Bootjes van Gent, waar je een leuke rondvaart kunt maken over de Leie en de Lieve. Dit is echt de moeite waard! Erg leuk om te doen en als je een Citycard van Gent hebt, mag je zelfs gratis met de bootjes mee.

Groot Vleeshuis

We lopen nu langs het water verder en zien het Groot Vleeshuis. Het Groot Vleeshuis is een gotisch gebouw uit 1408-1417. Eeuwenlang was het de overdekte markt en het gildehuis van het beenhouwersambacht. De verkoop van vlees werd in de middeleeuwen in vleeshallen of vleeshuizen gecentraliseerd om de verkoop van vlees te controleren. Thuisverkoop van vlees was verboden. Gent had in de late middeleeuwen een Groot Vleeshuis aan de Vismarkt (nu Groentenmarkt) en een Klein Vleeshuis nabij de Brabantpoort. Het Klein Vleeshuis bestond vermoedelijk reeds in de 14e eeuw, het Groot Vleeshuis werd reeds genoemd in 1332-1333. Het moet toen al vele jaren bestaan hebben, want een eerste vermelding van het vleeshuis dateert uit 1251. 

Rond 1400 was het houten vleeshuis sterk vervallen. De vleeshouwers lieten stadsbouwmeester Gillis de Suttere vanaf 1407 een nieuw gebouw bouwen. Tussen 1446 en 1448 werd het gebouw in zuidwestelijke richting verlengd met drie traveeën voor een kapel met vergaderzaal. In 1543 werden zestien penshuisjes aangebouwd. In deze winkeltjes werden ingewanden, darmvet en andere resten van slachtdieren naast pluimvee verkocht, wat niet toegelaten was in het vleeshuis. Het unieke hallengebouw werd in 1943 beschermd als monument.

Gents Manneke en Meiske Pies

We lopen inmiddels op de Kraanlei, waar we op nummer 17 het Gents Manneke en Meiske Pies zien. Het bronzen beeldje Manneke Pis, met de naam Nestor, stond er al langer. Het origineel stond er al in de 18e eeuw, maar die waaide helaas in 1965 van zijn plek en viel in duigen. In 1980 kwam het huidige Manneke Pis beeldje. In 2014 kwamen er (naar aanleiding van de 10e verjaardag van de Gentse vereniging ‘de Sosseteit van de Gensche Mannekes Pies Twielink’) twee meisjes erbij. Lena en Luna zijn gemaakt door kunstenaar Stefaan de Visscher. De meisjes hebben hun namen te danken aan een echte Gentse tweeling. Alleen de meisjes kunnen overigens plassen, Nestor dus niet.

Er bestaan overigens veel legendes over Manneke Pis in Gent. Deze gaan over de vondeling of bastaard van Graaf Filips die versteende of over linkjes met wijn en wijnkranen. De gids van de rondvaart vertelde echter dat het Manneke pis ontstaan is doordat de kinderen vroeger gevraagd werden om op het leer te plassen. In die tijd werd er ammoniak gebruikt om het leer te versoepelen. In urine zit een soortgelijke stof die het leer ook versoepelt en urine is goedkoper dan ammoniak.

Oude Vismijn

De Oude Vismijn is een van de oudste markten van Gent. In 1689 kreeg de markt haar huidige locatie op het Sint-Veerleplein met haar prachtige poortgebouw en vaste stallen in de open lucht. Ten westen van de Oude Vismijn loopt de Lieve en ten zuiden de Leie. Het poortgebouw is in 1689 opgetrokken in barokstijl en werd versierd met drie beelden van zeegoden. In 1872 raakte het poortgebouw echter zwaar beschadigd door een brand. Alleen het beeld van Neptunus kon worden gered. De andere beelden werden vervangen door nieuwe beelden van een man en een vrouw die de Schelde en de Leie voorstellen. Een overdekte markthal als verkoopplaats voor vis, vlees en groenten werd toegevoegd terwijl op het open marktplein verder openbaar vis werd verkocht. Tegenwoordig zit de Dienst Toerisme Gent in de Oude Vismijn.

Restaurant Neptune

Restaurant Neptune ligt op de hoek van het plein bij de Oude Vismarkt. We hebben hier gegeten en ook dat was een aanrader. Het was wel druk en we hadden het laatste tafeltje, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was erg lekker en de bediening was top.

Kasteel Gravensteen

En dan komen we aan bij het prachtige kasteel Gravensteen. Dit is een versterkte waterburcht en de enige overgebleven middeleeuwse burcht in Vlaanderen. Het kasteel bezit een vrijwel intact verdedigingssysteem. Het huidige kasteel dateert uit 1180 en was tot 1353 de residentie van de graven van Vlaanderen. Na 1353 werd het kasteel gebruikt als rechtbank, gevangenis, muntdrukkerij en zelfs als katoenfabriek. Het is nu een museum. Van de burcht zijn het poortgebouw, de walmuur, de donjon, de grafelijke residentie en de paardenstallen toegankelijk voor bezoekers.

Ook ’s avonds laat is het kasteel Gravensteen geweldig om te zien! Wat gezellig.

Muurschildering Beer & de Gemeenteschool

Vanaf het Gravensteen lopen we over de Lieve Brug richting het Karmelietenklooster, waar we onderweg nog een mooie muurschildering van een beer tegenkomen. Ook zien we de Gemeenteschool liggen.

Berg van Barmhartigheid

Onderweg zien we ook de Berg van Barmhartigheid. De Berg van Barmhartigheid is een historisch gebouw aan de Abrahamsstraat in Gent. Het gebouw diende als Berg van barmhartigheid (pandjeshuis) en werd opgericht door Wenceslas Cobergher. In de 14e eeuw was het Dondersteen er gelegen, de voorloper van de Berg van Barmhartigheid. Tegen de gevel bevindt zich het wapenschild van bisschop Triest en boven de toegangsdeur zie je de inscriptie ‘Mons Pietatis‘ en de passiewerktuigen. In 1930 werd de Berg gesloten en  het Stadsarchief in dit pand ondergebracht. Het stadsarchief bleef tot 2005 in het pand.

Karmelietenklooster

En dan komen we bij het Karmelietenklooster aan. De Kloosterkerk Paters Karmelieten werd gebouwd door de ongeschoeide karmelieten die zich vanaf 1651 in Gent vestigden. De kerk is toegewijd aan de Heilige Jozef en aan de heilige Leopold III van Oostenrijk. Lekenbroeder-karmeliet Leonardus van Langenhove was de architect van de kerk. De kerk werd in 1668 voorlopig ingewijd toen ze nog maar gedeeltelijk afgewerkt was. In 1712 was de kerk klaar en de definitieve inwijding was in 1714.

Standbeeld het Breidstertje

Op de hoek van het Zilverhof en Pluimstraat, zie je nog een erg leuk standbeeldje dat gezellig op een vensterbank zit te breien. Het is het Breidstertje.

Taptoe Feest Kunstwerk

Aan het Zilverhof vind je ook het Taptoe Feest Kunstwerk. Walter De Buck ontwierp in 1993 het standbeeld Taptoe Feest naar aanleiding van het 25-jarige bestaan van Theater Taptoe. Theater Taptoe is het legendarische figurentheatergezelschap dat van 1968 tot 2009 het Gentse poppentheater faam bezorgde in binnen- en buitenland. Het kunstwerk werd geschonken aan de Stad Gent. In 2018, 50 jaar na de stichting van het theatergezelschap, kreeg het beeldhouwwerk een definitieve plek in het Zilverhof. Het beeld bestaat uit de 4 pioniers van het gezelschap (Luk de Bruyker, Freek Neirynck, Alain Ongenaet en Bart Beys) die al dansend rond Pierke cirkelen, de held van het traditionele Gentse poppenspel.

Keizer Karelbrug of Brug der Keizerlijke Geneugten

Richting het water zie je de brug der Keizerlijke Geneugten, ook wel Keizer Karelbrug genoemd. Dit is een voetgangersbrug over de Lieve. De brug is een initiatief uit 2000 van volkszanger-beeldhouwer Walter de Buck en stadsbeeldhouwers José Mestdagh, Dirk van Hecke en Walter de Dauw. Op deze brug heb je een zicht op het Rabot en op het Augustijnenklooster. De brug heeft aan beide oevers 2 monumentale beelden met de vorm van boomkruinen, gehouwen uit zeven ton wegende bollen van Frans natuursteen. Op de oeverkant Zilverhof gaat het om ‘Janneke en Kwade Berth’ en aan de Sint-Antoniuskaai gaat het om ‘Mooie Veerle en Keizer Karel als scheepstrekker’. De beelden illustreren 4 legendes rond Keizer Karel.

Rabot Waterpoort

Vanaf de Keizer Karelbrug kun je de Rabot Waterpoort zien liggen aan het einde van de Lieve. Aanvankelijk bevond zich een keersluis of stuw op de plaats waar de Rabot nu staat. Deze was samen met 9 andere stuwen aangelegd om het Lievekanaal op peil te houden. De Lieve was een kleine waterloop die in de jaren na 1251 uitgediept werd zodat er kleine schuiten op konden varen. Langs diverse andere grachten kreeg het kanaaltje via Sint-Laureins verbinding met Damme aan het Zwin. Op de plaats waar de Lieve de stadsmuren doorsneed, richtte men in 1484-1491 een versterking op die deel uitmaakte van het stedelijke verdedigingssysteem. De centrale sluisconstructie werd geflankeerd door twee zware ronde torens van drie bouwlagen, die aan de buitenzijde voorzien waren van schietopeningen. 

Sint Stefanus kerk & Heilige Rita Kapel

We hebben de brug overgestoken naar het Augustijnenklooster en de daarnaast liggende Sint Stefanus kerk met de Heilige Rita Kapel. Na de brand in 1838 betrokken de augustijnen tijdelijk de karmelietenkerk aan de Lange Steenstraat. Hierna bouwde architect Jean Baptiste de Baets de nieuwe kerk. De 8 biechtstoelen, het 17e-eeuws barokke eikenhouten preekgestoelte en het koorgestoelte van het monnikenkoor werden meegenomen uit de karmelietenkerk naar de Sint-Stefanus Kerk. In 1841 werd de kerk ingezegend. De kerk werd, net als het aanliggende klooster, in 1958 beschermd als monument van onroerend erfgoed.

Huis van Alijn

We komen nu aan bij het Huis van Alijn aan de Kraanlei 65. Het Huis van Alijn is gehuisvest in het enige bewaarde Middeleeuwse Gentse godshuis. De geschiedenis van het gebouw gaat terug tot in de 14e eeuw. Na een jarenlange bloedvete tussen 2 Gentse patriciërsfamilies, de Rijms en de Alijns, werd een godshuis gesticht. Boven de ingangspoort van het museum lees je: ‘Kindren Halyns Hospital anno 1363’. Het beeld van de Heilige Katharina in de nis boven de ingangspoort verwijst naar de patrones van Katharina Zelverberchs, de moeder van de twee vermoorde broers Alijn. De 3 wapenschilden verwijzen naar 3 families die in latere eeuwen een belangrijke rol speelden in het herstellen en uitbreiden van dit godshuis. In de Middeleeuwen werden vaak godshuizen of hospices gesticht vanuit liefdadigheid of als boetedoening. Zieken werden er verzorgd en hulpbehoevenden kregen er een maaltijd, zorg en onderdak.

Lievin van Pottelsberghe en zijn vrouw Lievine Van Steelant herstelden de 8 (inmiddels vervallen) huisjes in 1519 en breidden het godshuis uit met nog eens 8 huisjes. In 1543 legt de zoon François Van Pottelsberghe de 1e steen voor de nieuwe kapel in laatgotische stijl. Het torentje werd opgericht in 1549. De bovenverdieping is een vergaderzaal voor de regenten van het godshuis, de benedenverdieping fungeert als bidruimte. In 1746 wordt de kapel gewijd door de bisschop van Doornik.

Aan het einde van de 19e eeuw bestaat het complex uit 18 huisjes en wonen er enkel nog alleenstaande vrouwen van boven de 60. In 1880 vernielt een brand het dak en het hoektorentje en krijgt de kapel een platter dak. Uiteindelijk wordt het gebouw in 1883 door de Commissie verkocht. Hierna wordt het een beluik voor arbeidersgezinnen. De kapel wordt een schrijnwerkerswinkel en werkplaats. In 1943 wordt het huis van Alijn als beschermd monument geklasseerd en in 1953 wordt het huidige museum over het leven rond 1900 er in ondergebracht.

Huis de Klok

Een stukje verder op de Kraanlei 75 zien we het prachtige historische huis ‘de Klok’. Dit huis stamt uit de 2e helft van de 17e eeuw. De mooie reliëfs in de verdiepte boogvelden symboliseren de 3 goddelijke en de 4 kardinale deugden met hun attributen. Bij de 1e borstwering zie je van links naar rechts: de voorzichtigheid, de voorstelling van een klok in een cartouche, en de matigheid. De 3 goddelijke deugden zie je op de volgende borstwering, namelijk: de liefde, de hoop en het geloof. Boven het zoldervenster zie je een allegorie van de rechtvaardigheid en de sterkte. Hier zie je ook hartvormige muurankers in de zwikken en een 18e-eeuwse spiegelboogdeur. In de geveltop zie je een blinde oculus die bekroond is met een siervaas.

Huis ’t Vliegend Hert

Op de Kraanlei 81 staat een prachtig historisch huis ‘het Vliegend Hert’, ook wel ‘de Fluitspeler’ of ‘de Hel’ genoemd. Het Vliegend Hert is in 1669 gebouwd voor goudsmid Jan Van Hoorebeke. De afbeeldingen op de gesculpteerde panelen stellen de zintuigen voor. Boven het portaal geeft een paneel de naam van het huis weer onder de voorstelling van een gevleugeld hert. De bovenbouw is met weelderige terracotta bas-reliëfs en volsculptuur uitgewerkt. Bovenaan is er een medaillon met een fluitspeler in een oculus, waardoor het huis soms ook ‘de Fluitspeler’ wordt genoemd. Bovenaan het gebouw troont een staande madonna als allegorie van de liefde.

Huis de Werken van Barmhartigheid

Naast het huis ‘Het Vliegend Hert’ staat het huis ‘de Werken van Barmhartigheid’ op de Kraanlei 79. ‘De werken van barmhartigheid’ is een Barok burgerhuis uit de 17e eeuw. De borstwering is versierd met 6 taferelen van de werken van barmhartigheid, namelijk achtereenvolgend: de doden begraven, de gevangenen verlossen, de zieken bezoeken, de hongerigen spijzen, de dorstigen raven en de naakten kleden. Het 7e werk ‘de gastvrijheid’ wordt gesymboliseerd door het huis zelf, dat oorspronkelijk een herberg was. De geveltop bestaat uit een gedeelte met 2 zoldervensters dat is afgezet met volutes en een bekronend deel afgewerkt met een pseudo-fronton met siervaas.

Vrijdagmarkt

We steken de Zuivelbrug over, waarvan de straat uitmondt op de Vrijdagmarkt. De Vrijdagmarkt is 1 van de oudste pleinen in de stad. Het plein speelde een grote rol in de geschiedenis van de stad. Hier speelde zich het grootste deel van het openbare leven af, zowel op politiek als sociaal vlak. De Gentenaars organiseerden hier de blijde inkomsten van de graven van Vlaanderen. Het was hun forum en ze hielden er steekspelen. Het plein was ook het toneel van terechtstellingen en afrekeningen, zoals onthoofdingen met behulp van de guillotine. Sinds 1199 wordt er wekelijks markt gehouden op de vrijdagmorgen. 

Het Toreken

Op de hoek van de Vrijdagmarkt zie je het Toreken. Tijdens de 14e eeuw verhandelden grauwwerkers (pels- en bontbewerkers) en lammerwerkers (bewerkers van schapenvachten) hier hun koopwaar in een houten gebouw. In 1422 kochten de huidenvetters het op om het in 1450 om te bouwen tot een stenen ambachtshuis. De afwerking met een uitkijktoren, bekroond met een windwijzer in de vorm van een meermin met de naam Melusine volgde in 1483. Het Toreken werd ook ‘Huidevettershuis’ en ‘Meerminne’ genoemd.

Ons Huis

2 andere prachtige panden op de Vrijdagsmarkt zijn die van Ons Huis & Bond Moyson. Ons Huis, Socialistische Werkersvereenigingen is gebouwd in 1902. De voorgevel is opgetrokken uit arduin met een koepelvormige afdekking met neorenaissance œils de bœuf. In de jaren 30 werd een bijkomende vleugel aangebouwd die is opgetrokken uit Euville- en baksteen. De uitbouw bevat een loggia en een hoektoren. In Ons Huis werden de studie-, vergader- en ontspanningsactiviteiten georganiseerd. Op de benedenverdieping was er lange tijd een café en boven zijn er vergaderzalen, een bibliotheek en een feestzaal waar ook theatervoorstellingen werden georganiseerd. 

Bond Moyson

Het Bond Moyson gebouw werd geopend in 1899 en de nieuwe ‘Groote Magazijnen’ werden er gevestigd. De voorgevel is opgetrokken uit arduin met een koepelvormige afdekking met neorenaissance œils de bœuf. De middenpartij bevat een grote glazen wand ten gevolge van latere aanpassingen en de zijtraveeën hebben gecanneleerde pilasters in Korinthische orde. In de loop van de 20e eeuw nam het Socialistisch Ziekenfonds Bond Moyson zijn intrek in het gebouw. Tot 2005 was het de hoofdzetel, die vervolgens verhuisde naar Zwijnaarde. In 2019 werd bekendgemaakt dat het ziekenfonds opnieuw zou verhuizen naar de Vrijdagmarkt, na een renovatie van het gebouw.

Standbeeld Jacob van Artevelde

In het midden van het plein staat het standbeeld van Jacob van Artevelde. Jacob van Artevelde (de Wijze man, 1290-1345) was een Vlaams volksleider en staatsman. Hij was lakenkoopman, makelaar en bezitter van uitgestrekte eigendommen. Jacob van Artevelde werd vooral bekend als Gents opstandelingenleider. Toen Frankrijk vanwege de Honderdjarige Oorlog met Engeland alle bezette gebieden verbood handel te drijven met de Engelsen, ging van Artevelde tegen deze bevelen in en hervatte de wolhandel met Engeland. Om die reden wordt hij nog steeds in Gent als een volksheld gezien. Het standbeeld is in 1863 gemaakt door Pieter De Vigne-Quyo.

Restaurant Cassis

We hadden al honger en besloten wat te gaan eten om 17:00 uur. Bij restaurant Cassis zagen we dat ze een stoofpotje en zeebaars hadden. Dat was voor ons allebei wat wils. We hebben echter tot 3 keer toe iets nieuws van de kaart uit moeten zoeken, want de kaart was tot 18:00 uur meer voor de sier, net als het bord dat buiten stond. Bij onze 3e poging kwamen we er achter dat ze alleen pannenkoeken en bitterballen hadden. Absoluut geen aanrader dus deze tent…..

Brasserie de Jacob

Onze 2e keuze was gevallen op Brasserie de Jacob. We hebben hier eerst maar gevraagd of we daar wel al konden dineren en gelukkig kon dat. En dit was zeker wel een aanrader. Het eten was heerlijk en de bediening was ook erg vriendelijk.

Vrijdagmarkt by Night

De Vrijdagmarkt is ’s avonds ook prachtig!

Huizen in Eclectische Stijl

Ook bij de Vrijdagmarkt in de buurt heb je zo’n fantastisch straatje met prachtige huizen, dit keer in Eclectische Stijl. Deze huizen liggen in de Badelostraat.

Monument Karel Waeri

We lopen inmiddels richting de Sint-Jacobskerk, waar we het Monument van Karel Waeri zien liggen aan de zijkant van de kerk. Karel Waeri (1842-1898) was een 19e-eeuwse volkszanger. Zijn bijnaam was ‘Den Gentschen Béranger’. Karel zong politiek geëngageerde liedjes, waarin hij de schrijnende armoede van de arbeiders in Gent aanklaagde. Hij zong echter ook ontspannende liedjes en was ook berucht om zijn komische en erotisch dubbelzinnige liedjes. Bij de Sint-Jacobskerk zie je zijn standbeeld ‘Den Gentschen Béranger’. Deze 4,80 meter hoge zuil refereert in 10 taferelen aan de thema’s uit het werk van Waeri: (slaven)arbeid, bloedbanden en verbondenheid. Het standbeeld is in 1989 gemaakt door Walter De Buck.

Sint-Jacobskerk

De Sint-Jacobskerk is toegewijd aan de heilige Jacobus. De bouw van de huidige kerk is begonnen na 1120. Het is de oudste romaanse kerk in België met een dubbele westertoren. Uit de romaanse periode resten verder nog de pijlers van het transept. De bouw van de achtkantige vieringtoren vond plaats rond het midden van de 13e eeuw. Dit is in de stijl van de Scheldegotiek. Een brand legde rond 1400 de zuidelijke van de twee westtorens in de as. Hoewel deze werd herbouwd met een spits in steen, is het aangezicht sindsdien niet meer symmetrisch. In de 15e eeuw breidde men de kerk uit met zijkapellen voor de gilden.

Kapel Sint-Jan-in-d’olie

Aan de achterkant van de Sint-Jacobskerk, zie je aan de Nieuwpoort (afslag van de rotonde) de Kapel Sint-Jan-in-d’olie, ook wel Sint-Jan-ten-Dullen genoemd. Deze kapel is tussen 1743 en 1745 gebouwd door meester-metselaar Bernard de Wilde. Het huidige gebouw had in de loop der tijden een aantal functies en benamingen. De kapel maakte vroeger deel uit van het Sint-Janshospitaal ook wel godshuis van Sint-Jan-ten-Dullen genoemd. Later werd het een krankzinnigengesticht, een tehuis voor oudere vrouwen, een kosteloze gemeentelijke jongensschool, een school voor meisjes en een opvang voor zieke kinderen en vondelingen. Tegenwoordig is de kapel ingericht als kunstgalerij onder de naam St. John’s Church.

Voormalige Abdij van Baudeloo

We lopen nu weer wat meer richting het noordoosten. Onderweg komen we de Voormalige Abdij van Baudeloo tegen. In 1602 werd de kerk gebouwd op de plaats waar deze nu staat. Dit was ter vervanging van de oude kapel van het refugehuis. Het refugehuis maakte vanaf eind 16e eeuw plaats voor nieuwe kloostergebouwen. Met de bouw van het kerkgebouw zelf werd vermoedelijk begonnen tussen 1602 en 1606, de klokkentoren is van 1660. Pierre Hemony leverde in 1661 een kleine beiaard voor dit torentje. 

De Franse revolutionairen verdreven de kloostergemeenschap uit Gent in 1796. Het klooster werd hierna omgevormd tot centrale school en de kerk tot Tempel van de Rede. Na 1800 werd de Baudelokapel omgevormd tot Baudelobibliotheek, universiteitsbibliotheek en nog later als Koninklijk Atheneum. Sinds 2001 is het eigendom van de stad Gent en geeft het onderdak aan de Kunstencampus en de Academie voor Muziek, Woord en Dans.

Jeugdcentrum de Zebra & Baudelopark

Een stukje verderop zien we Jeugdcentrum de Zebra aan het Baudelopark. Het Baudelopark was vroeger overigens de abdijtuin en later de botanische tuin van de abdij van Baudeloo. Nu is de Baudelohof 1 van de trekpleisters tijdens de Gentse Feesten.

Industriemuseum

Dan komen we aan bij het Industriemuseum. Het Industriemuseum is gevestigd in een oude katoenspinnerij. Het museum voert je na de hoofdtentoonstelling naar nog twee exposities vol werkende machines. In ‘Drie eeuwen grafische industrie’ ontdek je hoe het leven in de drukkerij in de laatste 300 jaar drastisch veranderd is. In het drukatelier met werkende drukpersen, zie je de drukkers en grafici aan het werk. ‘100% Textiel’ toont dan weer hoe textiel vroeger werd gemaakt. De expo laat je ook kennismaken met de hedendaagse textielproductie en -technieken. 

Sint-Salvatorkerk

We lopen nu eerst een stuk meer naar het noorden voor de Sint-Salvatorkerk. Rond 1550 werd begonnen met de bouw van de laatgotische Sint-Salvatorkerk. De godsdiensttroebelen van de 16e eeuw (opkomst van het protestantisme en de Gentse republiek) verhinderden de bouw van het gebouw enorm. In 1722 werd de sacristie pas gebouwd. Tot 1810 zouden nog de basis en een zuil van de oude kapel zijn bewaard aan de westkant van de kerk. In de periode 1810-1812 werd een nieuwe voorgevel aan de kerk in neoclassicistische stijl opgetrokken, naar een ontwerp van Pierre de Broe. De kerk is sinds 1943 beschermd als monument.

Kopergieterij

We lopen inmiddels door de wijk richting het zuidoosten. Onderweg zien we nog een paar mooie oude pandjes, zoals bijvoorbeeld de kopergieterij. Dit is een voormalig fabriekspand. Sinds 1993 is het een Vlaams kinderkunstencentrum met dans, muziek en theater. De kopergietery verzorgt naast workshops voor kinderen en jongeren ook jaarlijks enkele eigen theaterproducties die reizen in binnen- en buitenland.

Sint-Joris Brug

We lopen weer richting rivier de Leie, waar we de Sint-Joris Brug zien. De Sint-Joris brug is een metalen krukbrug over de Leie. De brug is gebouwd in 1907 en werd genoemd naar de heilige Joris, waarnaar ook de Sint-Joriskaai, de Sint-Jorissluis en de in 1577 gesloopte Sint-Jorispoort werden genoemd. In de volksmond, en omwille van haar bultige vorm, wordt ook de naam Kemelbrug gebruikt. Sinds 2009 ligt er onder de brug een onderdoorgang voor fietsers en sinds 2018 is de volledige brug vernieuwd. De bekabeling aan de zijkant is hierbij weggenomen en onder het voetpad geplaatst. De brug zelf kreeg een iets lichter groen bij het herschilderen, wat nu het standaardkleur is in Gent bij alle bruggen, paaltjes etc.

Napoleon de Pauwbrug

Dan lopen we naar de Napoleon de Pauwbrug, waar we een prachtig uitzicht hebben op de Nieuwbrugkaai. 

Sint-Machariuskerk

Dan komen we aan bij de Sint-Machariuskerk. De Sint-Machariuskerk is tussen 1180 en 1882 gebouwd van rode baksteen en hardsteen en is toegewijd aan Macharius. In 1893 was de kerktoren aan de westzijde klaar. De parochie maakte deel uit van het bisdom Gent met bisschop Hendrik Frans Bracq als herder. Eugène Nève was de architect van de Sint-Machariuskerk.

Sint-Baafsabdij

Naast de Sint-Machariuskerk staat de Sint-Baafsabdij. In de 7e eeuw stichtte Amandus van Gent hier de Sint-Baafsabdij, in een poging de inwoners van Ganda te bekeren. Dit is echt oud en historisch. We konden er helaas niet in, de poorten waren gesloten. Later zag ik dat ze alleen van april tot november op vrijdag-, zaterdag- en zondagnamiddag van 14:00 tot 18:00 uur open zijn. Pech voor ons dus. We konden gelukkig wel de buitenkant bewonderen.

Coyendanspark

We lopen hierna nog even door het Coyendanspark heen en kijken nog even achterom voor een mooi uitzicht op dat park en de Sint-Machariuskerk.

Herberg Macharius

Hierna gaan we richting het centrum, waar we onder het poortje van de Herberg Macharius doorlopen. Het witte poortgebouw was een deel van het slachthuis dat in 1857 gebouwd is. Het gebouw zou in de latere jaren van het slachthuis dienst hebben gedaan als zogenaamd ‘vellenkot’. Hier werden de huiden van de geslachte dieren opgehangen om uit te druipen. In die tijd werd het slachtafval via opvangputten in de vloer van de huidige Herberg afgevoerd naar de Schelde. Het verhaal gaat dat het water roodbruin zag van het slachtafval. Tegenwoordig is het witte poortgebouw een herberg waar karaokeavonden, dansfuiven, concerten, debatten, boekvoorstellingen en workshops worden gehouden.

Scaldissluis

Dan komen we aan bij de Scaldissluis. Dit is een sluis die het hoogteverschil van het waterpeil van 1,16 meter tussen de Schelde en de Leie opvangt. De sluis werd in 2012 in dienst genomen. De naam Scaldissluis verwijst naar de Latijnse benaming van de Schelde.

Standbeeld Willem I

We lopen de Reep verder op, waar we het Standbeeld van Willem I zien staan. Dit 200 kilogram zware, bronzen standbeeld werd in 2018 geplaatst. Koning Willem I stichtte de Universiteit Gent, liet het kanaal Gent-Terneuzen aanleggen en stimuleerde de Gentse textielindustrie. In 2018 werd ook een deel van de Baudelokaai hernoemd tot Willem I-kaai.

Basisschool de Oogappel

Achter het standbeeld van Willem I, zie je een prachtig pand uit 1890, waar vroeger de Rijksmiddelbare School in heeft gezeten. Het schoolgebouw is gebouwd in neo-Vlaamse-renaissancestijl. Tegenwoordig zit basisschool de Oogappel in het pand.

Rondom de Reep

Rondom de Reep zie je meerdere prachtige pandjes liggen, zoals de Nationale bank en het incassobureau.

De Kleine sikkel

We lopen weer terug richting het centrum, waar we nog langs een prachtig oud pand lopen, ‘de Kleine sikkel’. De Kleine sikkel is een 13e eeuws bouwwerk dat op de hoek van de Nederpolder en de Biezekapelstraat ligt. Het stamt bijgevolg uit de romaanse bouwperiode en behoorde tot het domein van de familie Van Der Sickelen (vandaar de naam). De Kleine Sikkel is in 1943 geklasseerd als monument.

Hotel NH Gent Belfort

Als we de straat verder uitlopen, zien we nog een mooi pand aan onze rechterhand. Het blijkt het Hotel NH Gent Belfort te zijn. 

Stadhuis

Tegenover het NH Gent Belfort hotel, ligt het Stadhuis. Het stadhuis bestaat uit meerdere gebouwen. De voornaamste vleugels zijn het schepenhuis van de Keure en het schepenhuis van Gedele. Het stadhuis heeft maar liefst 51 zalen. Het schepenhuis van de Keure (hoek Botermarkt-Hoogpoort) werd in laat-gotische flamboyante stijl gebouwd tussen 1519 en 1539 naar een ontwerp van Rombout II Keldermans en Dominicus de Waeghemaekere. De gevelnissen bevatten 19 beelden van de graven van Vlaanderen. Deze beelden zijn aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw gemaakt.

Het schepenhuis van Gedele (hoek Botermarkt-Poeljemarkt) is een product van de Renaissance en werd gebouwd tussen 1595 en 1618. De gevels hebben Dorische, Ionische en Korinthische driekwartzuilen en pilasters. Andere onderdelen van het stadhuis zijn ouder. Een kelder op de hoek van de Hoogpoort en de Botermarkt (vermoedelijk een overblijfsel van het huis Cardeloet) is waarschijnlijk van voor 1100. Het oudste bovengrondse deel in het midden van het complex komt uit 1482. Zelfs Viollet le Duc ontwierp er een schoorsteen. Er is de Pacificatiezaal waar in 1576 de Pacificatie van Gent is afgekondigd.

Graffitistraatje

We lopen even om naar het Werregarenstraatje, waar het Graffitistraatje ligt. In het Graffitistraatje maken straatkunstenaars de mooiste creaties! Het graffitistraatje van Gent verandert dan ook steeds. Er gelden maar 2 regels voor de graffitiartiesten, namelijk: respecteer de werken die beter zijn dan de jouwe en gun de buurtbewoners de nodige avondrust. Het is eigenlijk gewoon 1 groot kunstwerk waar je doorheen loopt. Erg mooi om te zien allemaal.

Koningin Maria Hendrikaplein

En alle lijntjes leiden uiteindelijk naar het Koningin Maria Hendrikaplein. Dit is een vijfhoekig plein voor het Sint Pieters Station. De zuidkant van het plein wordt ingenomen door het stationsgebouw, aan de andere kant zijn er meerdere straten. In het midden van het plein staat een mooie fontein.

Sint-Pieters Station

Het Sint-Pieters Station is het belangrijkste spoorwegstation van Gent. Op werkdagen maken ongeveer 56.000 reizigers gebruik van het station. Het station werd in 1912 gebouwd en heeft 12 sporen, 6 perrons en 5 tramperrons, waar de 3 lijnen van de Gentse tram alle 3 langskomen. 

Sint-Pieters Station by Night

Zo in het donker is het Sint-Pieters Station ook erg mooi en sfeervol!

Fewa Restaurant

Aan het Sint-Pieters station ligt het restaurant Fewa. Dit was een prima restaurant met Nepalese en Indiase gerechten. We hebben hier heerlijk gegeten! Echt een aanrader.

Maaltecenter Bedrijvencenter

Ergens tussen het Sint-Pieters station en ons hotel in, lag de bushalte. Vanuit de bushalte konden we het mooie pand van Maaltecenter Bedrijvencenter zien liggen. Dit is bedrijfspand dat moderne kantoor- en bedrijfsruimtes verhuurt.

Flanders Expo

Flanders Expo is een evenementencomplex die een van de grootste van België is. De totale beursoppervlakte is meer dan 54.000 m². In het complex worden handelsbeurzen, exposities, congressen en andere grootschalige bijeenkomsten georganiseerd.

Holiday Inn Expo

Het hotel waar wij verbleven, was het Holiday Inn Expo. Dit was een prima hotel! Zeker een aanrader. Het hotel had nog vrij normale prijzen en de kamers waren schoon en groot. Het ontbijt was ook zeer goed met veel keuze. De locatie van het hotel was wel buiten het centrum, maar er is een tramstation vlakbij en je bent zomaar in de stad. 

Gent

En dat was Gent, een prachtige stad met ontzettend veel mooie, middeleeuwse gebouwen. Ik vind het een sprookje!