Blog – Vietnam – Zuid-Vietnam
‘Ho Chi Minh-stad en Cu Chi Vietcong tunnels’
10 t/m 12 en 23 t/m 24 januari 2020
Ik heb ontzettend veel bruikbare foto’s gemaakt op deze vakantie. Om het blogs qua laadtijd nog wat binnen de perken te houden, heb ik ze verdeeld over 3 blogs (noord, zuid en midden Vietnam) en er voor gekozen om de foto’s van de reislocaties in dit blog wat te beperken. Mocht je een mooie locatie zien, dan kan je verder klikken op de reislocatie om meer informatie en foto’s hiervan te zien.
10 januari 2020 – Heenreis
10 januari 2020 was het eindelijk zover. We mochten onze voorbereidingen van een half jaar ten uitvoer brengen. Op Schiphol maak ik nog een paar foto’s van de fameuze klok. Hij blijft leuk 🙂
En het moet natuurlijk ook even vastgelegd worden op een familiefoto, omdat het heel bijzonder is dat we deze trip met het ouderlijk gezin en de bijbehorende aanhang maken.
Het was een behoorlijke zit!! 16 uur maar liefst en deze keer heb ik gelukkig nog wel wat kunnen
slapen. We vlogen om 20:50 vanuit Amsterdam via Kuala Lumpur naar Ho Chi Minh-stad. Doordat we met de tijd mee vlogen (het is in Vietnam namelijk maar liefst 6 uur later dan in Nederland), kwamen we daar op 11 januari ’s avonds rond 18:00 uur aan.
11 januari 2020 – Ho Chi Minh
We hebben maar een kort dagje vandaag. 18:15 uur zijn we geland en het hotel lag niet vlakbij het vliegveld. We moesten nog wel even een stukje rijden, wat overigens geen straf was, want de verlichting is hier echt prachtig! Jammer dat we geen heldere foto’s vanuit de taxi kunnen nemen…… Mijn eerste indruk is net Indonesië. De geuren, de kleuren en de vele scooters met complete gezinnen en wijnkelders er op ?.
Rond half negen komen we bij het schitterende hotel aan. 26 verdiepingen hoog en wij zitten op de 20e. Wat een prachtig uitzicht over Ho Chi Minh-stad (voormalig Saigon).
Het is inmiddels alweer 22:45 uur en we verkennen de omgeving van het hotel. Ook prachtig met al die lichtjes, het is soms net Las Vegas.
We hebben nog steeds niet gegeten en zijn naarstig op zoek naar een restaurantje. Normaal checken we Trip Advisor altijd even van tevoren, maar we staan al op straat zonder internet en het is al laat. We besluiten bij een klein tentje vlakbij het hotel te gaan zitten. Even een hapje en drankje om de eerste vakantiedag in te luiden!
We rekenen af als miljonairs, een miljoen Dong is namelijk 40 euro. Zo heb je dus al snel miljoenen in je bezit.
Het eten ziet er wel geweldig uit, maar we durven niet alles te eten. Er wordt vooral veel gewaarschuwd voor rauwe groenten en ijsblokjes. Dit wordt met kraanwater gewassen of gemaakt en aangezien we niet de hele vakantie op het toilet willen zitten, zijn we voorzichtig. Tijdens het eten vliegt er een rat langs onze tafel, oef, wel even wennen weer terug in tijd qua hygiëne. Niet alleen in hygiëne trouwens, want als we de elektriciteitspaal bekijken, dan vragen we ons af hoe ze dit willen maken bij een elektriciteitsstoring. Dat wordt dan aardig puzzelen!
12 januari 2020 – Handicapped Handicrafts & CủChi-Tunnels
Als ik wakker word, geniet ik nog even van het prachtige uitzicht van onze hotelkamer, nu bij daglicht. Ik hoor een vrolijk muziekje in de straten van Ho Chi Minh-stad, wat onze hotelkamer helemaal bereikt. Dit is genieten op het balkon, ondanks mijn hoogtevrees.
Vandaag staan de Cu Chi Vietcong tunnels op het programma. Onderweg kijk ik verbaasd naar alle winkeltjes die gewoon op straat oppoppen. Ik zie een Vietnamees die druk bezig is met een hakbijl om een beest op een liggende deur te ontleden en 5 meter verderop is de kapper op straat het haar van een klant aan het knippen, met een spiegeltje hangend aan een boom. En al die scooters!!! Verbazingwekkend dat er geen ongelukken gebeuren, dit is echt Russische roulette.
Onderweg stoppen we in Xuan Thoi Son Ward voor een bezoekje aan Handicapped Handicraft. Hier maken (veelal door de oorlog) gehandicapte Vietnamezen schilderijtjes en beeldjes met verf en eierschalen. Prachtig gewoon! Ongelofelijk hoeveel behandelingen zo’n schilderijtje moet ondergaan om tot zo’n kunstwerk te komen.
Wil je meer foto’s zien van Handicapped Handicraft, klik dan op de reislocatie:
Na de Handicapped Handicraft rijden we door naar de Củ Chi Vietcong tunnels. Als we bij de tunnels aankomen, zien we schuin voor de ingang een grasveld met allerlei oorlogsattributen en vervoermiddelen. We mogen het veld verkennen. Best gaaf om hier tussen de oude vliegtuigen rond te lopen. We laten het kind in ons los.
Daarna de tunnels! De Vietnamezen konden volledig onder de grond leven tijdens de oorlog. Ze hebben een volledig 3-lagig stelsel onder de grond gebouwd, inclusief hospitals, keukens en vallen. Ik heb het aangedurfd om 2 van de 4 tunnels in te gaan! Best heavy! Je moet zeker geen claustrofobie hebben, want dan gaat de kruiptocht door de gangen je echt niet lukken. De meeste tunnels zijn maar 1.20 meter hoog en 1.00 meter breed en sommige tunnels moet je zelfs kruipend door! Het is er in ieder geval erg benauwd, ondanks dat er wel ventilatiegaten in zitten. Het was echt heel indrukwekkend!!
Wil je meer informatie en meer foto’s zien van de Cu Chi tunnels, klik dan op de reislocatie:
Wil je meer foto’s zien van Hóc Môn Wholesale, klik dan op de reislocatie:
Op de terugweg naar Ho Chi Minh-stad hebben we weer ontzettend veel scooters gezien, maar dat kan ook niet missen met 7 miljoen scooters in Ho Chi Minh-stad. Met de auto is hier ook geen doorkomen aan. De uitlaatgassen zijn hier ook vreselijk, bijna alle Vietnamezen dragen ook mondkapjes.
Terug in het hotel duiken we de rooftop op. Hier ligt een buiten-zwembad met een ongelofelijk mooi uitzicht over Ho Chi Minh-stad.
We hebben nu wat meer tijd om Ho Chi Minh-stad in te gaan. Onze verkenning begint bij de prachtig verlichte Câu Mông Brug met een geweldig uitzicht. Heel Ho Chi Minh-stad lijkt trouwens wel op Las Vegas, met al die flikkerende lichten en gebouwen. Eenmaal op de Câu Mông Brug staan we verbaasd te kijken naar alle tafeltjes en stoeltjes die daar ineens op staan. De Vietnamezen zijn op de brug aan het eten, iets wat de Vietnamezen standaard doen, buiten eten op veel te kleine tafeltjes en stoeltjes. Het lijken op tuinsetjes voor kinderen, waar ook de volwassenen dubbelgevouwen op zitten. Moet je nagaan hoe lastig het is om als grote Europeaan in zo’n stoeltje te zitten bij een restaurant.
Een stukje verder zien we een aantal bouwvakkers bezig met het bouwen van een pand. Een draagbalk wordt hier gestut met vele pijlers en dat is best wel een apart gezicht om te zien!
Voor de wandeling hebben we even gezocht naar mooi verlichte straten en we vonden deze straat. Ik weet niet of dit nu altijd zo is, of dat dit nu extra veel is in verband met het aankomende Lunar nieuwjaar (Tet Nguyen Dan). Eind januari vieren de Vietnamezen dit namelijk. Tet Nguyen Dan is een gigantisch groot feest waarbij alle Vietnamezen 10 dagen vrij zijn en hun verjaardag vieren. Het lijkt een beetje op onze kerstdagen, maar in plaats van kerstbomen hebben zij mandarijnenboompjes die versierd worden.
We eten wat bij een klein restaurantje met koude kip en geen Engels sprekend personeel. Al twee dagen niet zo denderend gegeten nu, morgen toch Trip Advisor er maar eens bij pakken denk ik…
We lopen wat verder de wijk in en zien een grote, luidruchtige discotheek met een rode loper en veel chique gasten. Aan het einde van de straat zien we een prachtig schip met gekleurde vleugels. Het blijkt een restaurant te zijn.
13 januari 2020 – Tussenvlucht naar Da Nang
Vandaag trekken we eerst verder omhoog naar Da Nang. Onderweg naar het vliegveld lukt het me eindelijk om de scooterinvasie van Ho Chi Minh-stad op de foto te krijgen.
Het is een heel gesleep met de koffers steeds, maar we hebben een rondreis van 15 dagen geboekt van 35°C naar 25°C naar 15°C. Van korte broeken naar truien en andersom, alles moet mee. In Ho Chi Minh-stad staan de vliegtuigen trouwens ook in de file.
23 januari 2020 – Weer terug in Ho Chi Minh-stad
Omdat het stukken goedkoper is om vanuit Ho Chi Minh-stad naar Nederland te vliegen, hebben we vandaag een tussenvlucht geboekt van Hanoi naar Ho Chi Minh-stad. Laat in de middag zijn we weer terug in Zuid-Vietnam in Ho Chi Minh-stad waar we onszelf eerst maar weer eens verwennen met wat verse kokosmelk. Daarna trekken we Ho Chi Minh-stad weer in, omdat we vanuit de taxi een paar leuke markten hebben gezien. De flatgebouwen zien hier trouwens erg schrijnend. Een groot contrast met de Ho Chi Minh Staatsbank die hier vlakbij ligt.
We kunnen de Câu Mông Brug nu bij daglicht bewonderen en zien de sluis die er naast ligt. Ook hier drijft weer het nodige plastic in.
We vinden de indoor market die we vanuit de taxi hebben gezien. Helaas stelt het niet zo heel veel voor, al heb ik er wel een mooie rugtas kunnen scoren.
Mijn broer had iemand gesproken die naar de bloemen- en planten markt was geweest en dat zou heel mooi moeten zijn, helemaal nu met Lunar new year voor de deur. Onderweg daar naartoe komen we ineens een andere overdekte markt (Ben Thanh Market) tegen. Achteraf schijnt dat een veel grotere markt te zijn. Voor nu laten we hem rechts liggen en leg ik alleen het mooie gebouw vast op de foto.
Onder de vrolijke parapluutjes door lopen we verder richting de bloemen- en plantenmarkt. Ook deze valt best wel tegen, maar goed, dat weet je pas als je het ziet.
Ellis en Sandra (zus en schoonzus) waren nog in het hotel. We hadden beloofd een leuk eettentje op te zoeken voor een diner. Helaas was dit onbegonnen werk door de aankomende Lunar jaarwisseling. Bijna alle restaurantjes waren dicht en als ze wel open waren, dan vroegen ze de hoofdprijs. Aangezien het al laat begon te worden, hebben we Ellis en Sandra een berichtje gestuurd dat we terug kwamen naar het hotel. Om de hoek bij het hotel zit een eettentje die wel open was. Voor deze keer moest dat maar voldoen, ik was zelf namelijk best bekaf van al het gewandel, ook nog door de vreselijke afdaling van gisteren (zie blog Noord-Vietnam). We lopen daarom door het prachtig verlichte Ho Chi Minh-stad terug naar het hotel.
Aangezien alle Vietnamezen hier met een mondkapje op lopen, dachten wij er ook verstandig aan te doen deze te gebruiken. Het drinkt wel wat lastiger trouwens….
Wil je meer informatie en foto’s zien van Ho Chi Minh, klik dan op de reislocatie:
24 januari 2020 – Terugreis
Aan al het goede komt een einde, de vakantie is alweer voorbij. De terugreis gaat via Air France, wat even wennen is. Na vier uur uitdroging blijkt dat je je drinken zelf moet halen. Dat is toch wat anders dan de goede service van de KLM. Het is ook stukken drukker met allemaal wandelende mensen die steeds tegen je aan stoten als je aan het gangpad zit. Air France heeft echter wel een voordeeltje dat je de landing mee kan kijken op je televisieschermpje en dat is best leuk om te zien!
Een vakantie met een gouden randje, ik heb genoten! Vietnam is een prachtig land en zeer zeker de moeite waard om te bekijken. Het toerisme is wel heel erg in opkomst hier en ik denk dat alles alweer anders is als ik over 5 jaar terug zou gaan.
Naast Zuid-Vietnam heb ik ook het Midden- en Noord-Vietnam gezien. Voor een blog over deze delen van Vietnam, klik dan op onderstaande knoppen:
I was able to find good advice from your blog posts.