Paleis Versailles is een reislocatie van een vakantie van Guido in 2013 naar Parijs, Frankrijk.
Paleis Versailles – Parijs – Frankrijk
Het paleis van Versailles staat in Frankrijk bekend als het kasteel van Versailles. In Frankrijk en ook wel in andere landen wordt de benaming paleis namelijk alleen gebruikt voor een gebouw in de stad, een soortgelijk gebouw op het platteland wordt kasteel genoemd. Het paleis van Versailles is dus een kasteel dat sinds 1792 een nationaal museum is. Het is een van de grootste kastelen ter wereld en een van de meestbezochte bezienswaardigheden van Frankrijk (meer dan vijf miljoen bezoekers per jaar).
De bouw van het paleis
In 1624 is bij het dorp Versailles een jachtslot van rode baksteen en zandsteen voor koning Lodewijk XIII opgetrokken. Zijn zoon Lodewijk XIV breidde het uit tot een reusachtig bouwwerk in een 800 hectare groot domein. De eerste architect was Louis Le Vau. In 1680 werd het kasteel enorm vergroot onder leiding van de architect Jules Hardouin-Mansart. Het interieur werd door Charles Le Brun beschilderd. Het paleis bezat 226 woningen en dubbel zoveel eenpersoonsappartementen. Men schat dat er op het einde van de regeerperiode van Lodewijk XIV dagelijks tussen de 3000 en 10.000 hovelingen in Versailles verbleven.
The Sun King
Lodewijk XIV stond bekend als de Zonnekoning. Het embleem van de Zonnekoning vind je weer terug in het gouden hek van het paleis.
De vertrekken
Het kasteel, de voornaamste residentie van de Franse koning, was ook het regeringscentrum en het militaire hoofdkwartier van Frankrijk. Tot het domein behoren onder andere:
- Het kasteel zelf
- De Franse tuin
- De grote stallen (Les grandes écuries)
- De kleine stallen (Les petites écuries)
- Het Groot Trianon; een reusachtig tuinhuis
- Het Klein Trianon; een lustslot in de tuinen
- Het dorpje van de koningin (Le Hameau de la Reine)
- De grote ommuurde moestuin van de koning (potagerie, nog steeds in gebruik)
- Het onderdak aan zo’n 600-tal hovelingen (Grand Quarré des Offices-Commun)
- De noordelijke ministersvleugel (L’aile des Ministres Nord)
- De zuidelijke ministersvleugel (L’aile des Ministres Sud)
- De kaatsbaan waar in 1789 de befaamde eed werd afgelegd (La salle du Jeu de Paume)
- De Oranjerie
De grote en kleine stallen zijn ongeveer even groot. Het verschil is functioneel: in de kleine stallen stonden de paarden voor de jacht, in de grote stallen waren de paarden voor de koetsen ondergebracht. Nu staat daar een collectie koetsen en sleden.
Grand Trianon
Het Grand Trianon is een groot lustpaviljoen in de kasteeltuin van Versailles, genoemd naar een voormalig gehucht Trianon. Het lustpaviljoen werd gebruikt door de koninklijke familie om de strenge hofetiquette te ontvluchten en dichter bij elkaar te kunnen zijn. Het gehucht Trianon werd in 1668 gekocht door Lodewijk XIV, hij verenigde dat met het Domein van Versailles en liet het vervolgens geheel slopen om er in 1670 een paviljoen te laten bouwen. Bij deze eerste versie, van architect Louis Le Vau, werden de gevels bekleed met blauwe en witte porseleinen tegels en werd zodoende het Trianon de Porcelaine genoemd.
In 1687 besloot Lodewijk XIV dit paviljoen te vervangen door een groter gebouw. Dit gebouw is in 1687-1688 gebouwd door architect Jules Hardouin-Mansart. Het gebouw bestaat uit 2 vleugels in lichtgeel marmer, die door een galerij (Robert de Cotte) met gekoppelde Ionische zuilen uit rood marmer, verbonden zijn. Het Grand Trianon ligt ten noorden, aan het eind van een dwarsarm van het Grand Canal en is omgeven door tuinen en een park.
Petit Trianon
Het Petit Trianon is een klein lustpaviljoen in de Franse tuin van Paleis Versailles. Dit paviljoen is gebouwd tussen 1762 en 1768 door Ange-Jacques Gabriel, als een klein kasteel met een vierkante plattegrond. De 4 gevels zijn onderling verschillend van stijl en de voorgevel heeft vier hoge Korinthische zuilen. Het Klein Trianon was een geschenk van Lodewijk XV aan madame de Pompadour. Omdat zij vóór de voltooiing stierf, nam hij het gebouw in gebruik met Madame du Barry, een van zijn andere maîtresses.
Marie Antoinette kreeg het Petit Trianon in 1775 cadeau van Lodewijk XVI. Ze liet het park eromheen afsluiten voor het publiek en liet de bijhorende serres afbreken. Het in 1775-1784 voor Marie-Antoinette ontworpen lustpaviljoen van het Klein Trianon bevat onder andere het Theater van de Koningin (Théâtre de la Reine), de Uitzichttoren (Belvédère) en de Tempel der Liefde (Temple de l’amour).
De tuinen van Versailles
De Franse tuin van het Paleis van Versailles is de grootste Franse tuin ter wereld. Deze Franse tuinen, met hun vele fonteinen, zijn aangelegd door tuinarchitecten André Le Nôtre en graaf Caraman. De afmetingen van deze tuin zijn enorm en de tuin omvat veel vijvers, fonteinen, honderden beelden, zuilengalerijen, paviljoenen, bloemperken, lusthofjes, de oranjerie, een grot en een groot kanaal. Paleis Versailles is wereldberoemd om de grote hoeveelheid werkende fonteinen. Vrijwel alles is precies gebleven zoals in de tijd van de Zonnekoning, die verzot was op watervallen en waterpartijen.
De vergulde fonteinen en bassins staan allemaal perfect symmetrisch opgesteld. De sculpturen verbeelden goden, mythen en de seizoenen die waren onderworpen aan de macht van de vorst. Een van de meest sprekende voorbeelden van de beeldentaal van de fonteinen is de Vijver van Latona. Deze godin, moeder van Apollo en Diana, werd uitgelachen door boeren die haar water weigerden voor haar en haar kinderen. Zij veranderde al deze brutale mensen in kikkers. Op de fontein is de transformatie van boer tot kikker in tientallen stadia uitgebeeld.
Het waterverbruik van de tuinen was enorm, daarom werden er speciale kanalen en aquaducten van de Seine aangelegd om Versailles van water te voorzien. De fonteinen werden zelfs enkel in werking gesteld als de koning in de buurt was.
Recente reacties