Reislocaties – Nieuw-Zeeland – Zuidereiland

Zuidereiland – Nieuw-Zeeland

Het Zuidereiland is een van de twee grote eilanden van Nieuw-Zeeland. Het andere grote eiland is het Noordereiland. Het Noorder- en Zuidereiland worden van elkaar gescheiden door de Straat Cook. Naast deze twee eilanden heeft Nieuw-Zeeland meerdere kleinere eilanden. Het Zuidereiland heeft een lengte (van noord naar zuid) van ongeveer 800 km en een breedte (van west naar oost) van ongeveer 300 km. Tussen het westen en het oosten liggen de Nieuw-Zeelandse Alpen, een bergrug die van het noorden naar het zuiden loopt. De hoogte van deze bergrug is 3724 meter op het hoogste punt. Het Zuidereiland heeft meerdere mooie bezienswaardigheden.

Moeraki Boulders Beach

In het zuidoosten van het Zuidereiland, vind je Moeraki Boulders Beach. Moeraki Boulders Beach is een strand van ongeveer 50 meter lang, dat tussen Moeraki en Hampden ligt. Hier liggen grote, ronde, logge stenen. Deze grijze keien zijn vrijwel perfect rond en hebben een omtrek tot 4 meter. De legende vertelde vroeger dat de keien een werk van de goden was. In werkelijkheid zijn deze keien zo’n 60 miljoen jaar geleden op de zeebodem ontstaan, toen kalkzouten zich geleidelijk ophoopten rond een harde kern. Door erosie van de duinen komen ze langzaam vrij en komen ze steeds verder in zee te liggen. 

Otago Peninsula

Als je het strand afdaalt naar het zuiden, dan vind je Otago Peninsula. Dit is een schiereiland dat ten zuidoosten van de haven van Otago ligt. Het schiereiland loopt 20 km parallel aan het vasteland en heeft een maximale breedte van 9 km. Het is aan de zuidwestkant verbonden met het vasteland door een smalle landengte van ongeveer 1,5 km breed. Het grootste deel van het land is dunbevolkt en bezet door steil open grasland. Je ziet er dan ook vele soorten dieren in het wild, zoals zeevogels, vinpotigen, pinguïns, maar ook schapen.

Dunedin Railway Station

Een stukje verder naar het zuiden, vind je Dunedin. Dunedin is een stad op het Zuidereiland met ongeveer 128.800 inwoners (2017) en een oppervlakte van 3315 km². De stad werd in 1848 gesticht door de Free Church of Scotland en is een UNESCO City of Literature. 1 van de mooie bezienswaardigheden van Dunedin is het Railway station. Dit treinstation werd ontworpen door George Troup in Vlaamse-renaissance stijl. Door het ontwerp kreeg hij de bijnaam ‘Gingerbread George’, ofwel ‘Peter Peperkoek’. Het station werd in 1906 geopend door de premier van het land. In 1956 vond een restauratie van het gebouw plaats. De vloer van de hal was verzakt en werd vervangen door een betonnen vloer waarop de originele mozaïeken werden nagemaakt. Ook de klokkentoren werd gerestaureerd. Boven de vertrekhal is een tentoonstellingsruimte over de Nieuw-Zeelandse prestaties op het gebied van sport.

Vanuit het treinstation van Dunedin kan je een historische treinreis maken door het achterland van de stad. Je gaat hierbij over en door de bergen, over oude bruggen, door tunnels en over en langs riviertjes. Rond december kun je de prachtige brem zien die dan in bloei staat. De reis duurt ongeveer 4 uur en heet de ‘Otago Central Rail Trail’. Je kan in Pukerangi of Middelmarch uitstappen en de rondreis voortzetten per mountainbike richting Queenstown.

Catlins Coast

Helemaal in het zuidoostelijke puntje van het Zuidereiland, vind je de Catlins (Catlins Coast). Dit is een gebied tussen Balclutha en Invercargill.  Het is een ruig en dunbevolkt gebied met een schilderachtig kustlandschap en dicht gematigd regenwoud. Je vind er veel bedreigde vogelsoorten, zoals de zeldzame geeloogpinguïn.  Aan de kust vind je de Nieuw-Zeelandse pelsrobben en de Hooker’s zeeleeuwen. Het gebied heeft vaak te maken met wild weer en een zware deining van de oceaan. Om deze reden zie je hier veel golfsurfers. Het zware weer heeft echter ook talloze scheepswrakken veroorzaakt. Catlins Coast is afhankelijk van toerisme, melkveehouderij en visserij. Er wonen nu zo’n 1200 mensen.

Het gebied van Catlins Coast beslaat zo’n 1.900 km². De mondingen van de Clutha-rivier in het noordoosten en de Mataura-rivier in het westen, markeren de kustgrenzen. De ruige, schilderachtige kustlijn van de Catlins heeft zandstranden, blowholes, een versteend bos bij Curio Bay en de Cathedral Caves. Een groot deel van de kustlijn bestaat uit hoge kliffen (tot wel 200 meter hoog) en watervallen. 

Stirling Point Bluff

Helemaal in het zuidelijkste puntje van het Zuidereiland, vind je Stirling Point in Bluff. Stirling Point is vernoemd naar Captain Stirling (1812-1851) die van 1836 tot 1844 een walvisvangststation voor Johnny Jones op deze locatie exploiteerde toen hij het eigendom van de site overnam. Bij Stirling Point staat een wegwijzer met meerdere richtingaanwijzers. Dit is 1 van de meest gefotografeerde items van het Zuidereiland. De wegwijzer werd voor het eerst gebouwd rond 1960. De originele houten wegwijzer had zes bestemmingsbladen, waaronder Dog Island, Ruapuke Island, Wellington, Londen en de Zuidpool. 

Na herhaald vandalisme werd een metalen paal met twaalf bestemmingsbladen op zijn plaats gezet. Deze paal werd in het cement vastgezet. De steden op de wegwijzer waren de zustersteden van Invercargill. Niet alle zustersteden bleven en ook niet alle coördinaten op de wegwijzer klopten. Eind 2018 werd Tokyo daarom van de wegwijzer verwijderd en vervangen door Suqian.

Stewart Island

Onder het meest zuidelijke puntje van het Zuidereiland, ligt Stewart Island.  Stewart Island is een driehoekig eiland met een totale oppervlakte van 1.746 km². Het eiland is dichtbebost en heuvelachtig, waarvan de hoogte oploopt tot 980 meter hoog. Je vind er veel vogels, waaronder pinguïns. Meer dan 80 procent van het eiland is gereserveerd als Rakiura National Park. De economie van Stewart Island is afhankelijk van de visserij en het zomertoerisme. De permanente bevolking bestaat uit 408 mensen (2018).

Lake Manapouri

Op het westzuidelijke deel van het Zuidereiland ligt Lake Manapouri. Dit gigantisch grote meer werd gevormd door gletsjers tijdens het geologische tijdperk Holoceen. Het meer is het op een na diepste meer van Nieuw-Zeeland en meet 444 meter diep. Lake Manapouri ligt 178 meter boven zeeniveau, maar door gletsjers is Lake Manapouri diep in de grond uitgehouwen en ligt de bodem van het meer nu 267 meter onder zeeniveau. Het meer heeft vier armen: Noord, Zuid, West en Hoop met de kleinere inkepingen van Shallow Bay en Calm Bay. Lake Manapouri bevat in totaal 33 eilanden, het merendeel van deze eilanden is bebost (22). In het midden van het meer ligt het grootste eiland: Pomona-eiland. Andere grote eilanden zijn Holmwood Island, Rona Island en Mahara Island.

Volgens de Māori-legende is Lake Manapouri ontstaan ​​door de tranen van twee zussen, Moturua en Koronae. Zij waren de dochters van een oud stamhoofd in de regio. Koronae reisde op een dag diep het bos in, maar strandde na een val. Moturua ging haar zoeken en toen ze Koronae vond, realiseerde ze zich dat zij niet gered kon worden. Moturua ging bij Koronae liggen om samen te sterven. Hun tranen creëerden het Manapouri-meer. Lake Manapouri betekent ook angstig of bedroefd hart, vanwege het verdriet van de twee zussen. Aangenomen wordt echter dat de oorspronkelijke naam van het meer Roto-ua was, wat zich vertaalt naar Rainy Lake en later Moturau, wat veel eilanden betekent.

Doubtful Sound

Als je bij Lake Manapouri iets meer naar het westen gaat, dan kom je Doubtful Sound tegen. Dit is het diepste fjord (421 meter diep) in het Fiordland National Park aan de Tasmanzee. Doubtful Sound is een van de meest gewaardeerde toeristische bestemmingen van Nieuw-Zeeland. In vergelijking met het bekendere Milford Sound, beslaat Doubtful Sound een groter oppervlak (lengte 40,4 km) en biedt het meer variëteit aan landschappen. Haar relatief mindere bekendheid is merendeels te wijten aan de moeilijker bereikbaarheid. Je kunt Doubtful Sound namelijk alleen bereiken vanuit de zee met een boot of vanuit Manapouri met een boot over het Manapourimeer tot aan West Arm en van daaruit met een korte busreis over de afgelegen Wilmot Pass Road naar Deep Cove.

Doubtful Sound kreeg de naam ‘Doubtful Harbour’ in 1770 van kapitein James Cook, de man die Nieuw-Zeeland op de kaart zette. Hij twijfelde of hij de haven nog kon verlaten toen hij eenmaal binnen gevaren was. Walvisvaarders van een Spaanse wetenschappelijke expeditie, maakten in 1793 de eerste kaart van de fjordmond en gaven zo de enige Spaanse namen op de kaart van Nieuw-Zeeland: Febrero Point, Bauza Island, Nee Islets, Pendulo Reach en Malaspina Reach. Volgens de Maorilegenden werd Doubtful Sound, net als de rest van Fjordland, in de rotsen uitgehouwen met een dissel door de godheid Tu Te Raki Whanoa. Doubtful Sound heeft een schitterend viewpoint!

Queenstown

Een stukje meer naar het noorden van het Zuidereiland, vind je Queenstown. Dit is een stad met ruim 10.000 inwoners dat aan de noordoostkust van het Wakatipumeer ligt. Vlakbij Queenstown zie je de bergrug The Remarkables. Over de oorsprong van de naam van Queenstown is men het overigens niet eens. De populairste mythe gaat ervan uit dat er eens een goudzoeker in Queenstown was die riep dat het plaatsje geschikt was voor een bezoek van koningin Victoria.

Lake Wanaka

Nog meer naar het noorden toe, ligt Lake Wanaka. Dit is het op drie na grootste meer van Nieuw-Zeeland. Het speciale van Lake Wanaka, is dat het een meer is op een eiland (Zuidereiland). In dit meer ligt nog een eiland (Mou Waho), waar ook weer een meer (Arethusa Pool) ligt. Ook dit meer is weer prachtig! Lake Wanaka is 300 meter diep.

Haast Pass

Richting het noorden van het Zuidereiland, vind je de Haast Pass (Tioripatea). Dit is een bergpas in de Zuidelijke Alpen. Māori gebruikte de pas in pre-Europese tijden. De pas ontleent zijn naam aan Julius von Haast, een 19e-eeuwse ontdekkingsreiziger. De Haast Pass is een van de drie passen waar een weg de Zuidelijke Alpen kruist. De andere 2 wegen zijn de Lewis Pass en de Arthur’s Pass. Onder de Main Divide loopt ook nog een tunnel, namelijk de Homer Tunnel. De weg door Haast Pass werd in 1966 omgebouwd van een ruw spoor naar een gevormde weg en kreeg in 1995 een volledig wegdek. De Haast-pas heeft een hoogte van 562 meter boven zeeniveau. De weg loopt overwegend door beukenbos. 

Abel Tasman National Park

Helemaal in het noordelijke puntje van het Zuidereiland, ligt het Nationaal park Abel Tasman. Dit park is 22.550 hectare groot. Het park is vooral bekend om zijn vele ‘golden beaches’ (gouden stranden) en de zwartgranieten rotspartijen die langs de kust te vinden zijn. Het park is vooral bekend door zijn ‘Coastal Track’, een wandelroute die langs de stranden en bossen loopt. Ook zeekajakvaren is zeer populair en er zijn meerdaagse tochten met gids mogelijk. Er is een aantal campings en hutten in het natuurreservaat waar de nacht doorgebracht kan worden. Vervoer wordt vooral verzorgd door de zee-taxi.

Zuidereiland

Dat was het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Een prachtig eiland met schitterende bezienswaardigheden. Zeker het bezoeken waard!