Hyde Park Pet Cemetery is de reislocatie van een vakantie van Guido in 2022 naar London, Engeland.
Hyde Park Pet Cemetery – London – Engeland
De huisdierenbegraafplaats van Hyde Park in London is een niet meer gebruikte begraafplaats. Het werd opgericht in 1880 of 1881 in de tuin van Victoria Lodge, de thuisbasis van een van de parkwachters. De begraafplaats werd populair na de begrafenis van een hond van Sarah Fairbrother, echtgenote van prins George, hertog van Cambridge. Er werden ongeveer 1.000 begrafenissen uitgevoerd voordat de begraafplaats in 1903 algemeen werd gesloten. Daarna werden er echter sporadisch toch nog begrafenissen uitgevoerd tot 1976. De meeste dieren zijn honden, hoewel er ook katten, apen en vogels werden begraven. De site is eigendom van het goede doel De Royal Parks en niet toegankelijk voor het publiek, behalve als onderdeel van incidentele rondleidingen, zoals de de ‘Secrets of Hyde Park Walk’. Gelukkig heeft onze reiziger Guido zo’n rondleiding mogen meemaken.
Goedbewaard geheim
De dierenbegraafplaats in Hyde Park is een goedbewaard geheim, want het staat op lang niet alle plattegronden van het park aangegeven. Het Pet Cemetery ligt vlakbij Lancaster Gate, één van de ingangen aan de noordkant van het park. Het begraafplaatsje is zorgvuldig afgeschermd voor het grote publiek, met aan één kant grote rozenstruiken en een gebouwtje van parkbeheer, en aan de andere kant een hoge muur. Maar klim op die muur of gluur door de tralies en je kan een glimp opvangen van tientallen kleine grafzerkjes. ‘Perhaps the most horrible spectacle in Britain’, aldus schrijver George Orwell. Niet voor tere zieltjes.
Bij toeval ontstaan
Het Pet Cemetery in Hyde Park is bij toeval ontstaan. Op verzoek van de diepbedroefde eigenaren werd hier in 1881 de Maltezer terriër Cherry begraven, omdat hij het altijd zo naar z’n zin had in Hyde Park. In de decennia erna werd dit hoekje van Hyde Park de favoriete begraafplaats voor huisdieren, voor het overgrote deel honden van gegoede Londenaren. De grafjes hebben hetzelfde type kleine zerkjes (een Londense steenhouwer heeft goede zaken gedaan), met namen als Prince, Baby, Drag, Smut, Marmaduke of Scum (ja echt waar) en opschriften als ‘In loving memory of our faithful little friend Wobble’, ‘Jock, my true and faithful friend’ en ‘To darling little Monty who was drowned in Old Windsor Lock’. Hier is diep gerouwd. Tussen de graven liggen etensresten en plastic zakjes. Het bewijs dat niet iedereen de officiële manier gebruikt om het begraafplaatsje te bezoeken. Sommige belangstellenden klimmen gewoon over het muurtje.
Moordslachtoffer
‘Hebben jullie het moordslachtoffer al gespot?,’ vraagt de gids terwijl alle bezoekers druk foto’s maken, ondergetekende incluis. Het zerkje blijkt langs het smalle pad te staan dat toegang tot de begraafplaats verschaft. Het grafschrift is duidelijk: ‘Balu, son of Fritz, poisoned by a cruel Swiss’.
Rond 1900 stopten de Londenaren met het begraven van hun huisdieren in Hyde Park. Al werd decennia later nog een uitzondering gemaakt voor één van de weinige katten. Maar wat voor één: ‘Ginger Blyth, a king of pussies’. Overleden op de rijpe leeftijd van 24 jaar en zeven maanden.
Recente reacties