Belfort in Brugge is onderdeel geweest van een vakantie in 2019 van Edwin en Patricia naar Zeebrugge.
Belfort – Brugge
Het Brugse Belfort maakt deel uit van een 13de-eeuws hallencomplex. De Belfort toren is 83 meter hoog en bestaat uit drie bouwlagen. De onderste twee, vierkante geledingen in baksteen zijn opgetrokken in de loop van de 13de-eeuw. Het bovenste, achthoekige gedeelte in Brabantse kalkzandsteen is tussen 1482 en 1486 opgericht. 1999 werd Belfort op de UNESCO werelderfgoedlijst gezet.
Foto’s van Vroeger
In de wachtrij van de toren worden mooie foto’s van vroeger getoond.
Belfort van nu (2019)
Belfort zelf is niet zo heel veel veranderd, maar de omgeving wel. Zo ziet Belfort er tegenwoordig uit in 2019.
Binnenplaats
Door het poortje heen belandt je op de binnenplaats.
Entree & Info beklimmen Belfort Toren
Via de binnenplaats kan je het gebouw in om de toren te beklimmen. Als je niet lang wil wachten, zorg dan dat je vroeg aanwezig bent. De toren gaat om 9:30 uur open en dan begint er al een rij te vormen. Er kan ook maar een aantal mensen tegelijkertijd naar binnen, vanwege de veiligheid. Als er mensen uit komen dan kunnen er pas weer andere mensen naar binnen. Wij moesten ongeveer 45 minuten wachten, en gingen om 9:45 uur in de rij staan. Toen we de toren uitkwamen, was de rij zeker tweemaal zo lang.
De entreeprijs voor de toren is € 12, maar het is zeker de moeite waard!
De totale klim van de toren is 366 treden. Gelukkig zijn er meerdere tussenstations, waardoor je steeds even kunt uithijgen. De eerste 25 treden heb je gelukkig al gehad als je bij de balie aankomt waar de kaartjes verkocht worden.
De Schatkamer
Als je 55 treden hebt beklommen, dan kom je aan in de schatkamer.
De Stenen Vloer
Na 112 treden arriveer je op de stenen vloer waar je een mooi uitzicht hebt op de Grote Markt en de Binnenplaats. De trappen zijn hier overigens nog goed te doen, je kunt elkaar hier nog gemakkelijk passeren, alhoewel de trapleuning een dik stuk touw is wat aan de binnenpaal naar boven toe loopt. Dat is wat lastig vasthouden.
Triomfklok
Op 220 treden hoogte, kom je aan bij de Triomfklok. Deze is wat lastig te fotograferen door het glas heen met de zon er op. Ik heb een foto van de website van de musea van Brugge zelf afgehaald om te kunnen laten zien hoe deze klok er uitziet.
De Triomfklok heeft een naam, namelijk Maria. Ze werd gegoten door Melchior de Haze in 1680 en heeft een totaalgewicht van ongeveer 6 ton en een diameter van 2,06 meter. Hiermee behoort ze tot de grotere klokken in België.
De klok was oorspronkelijk de bourdonklok van de Onze lieve Vrouwekerk, maar werd begin 19e-eeuw verplaatst naar het Belfort ter vervanging van de vroegere noodklok van Joris Dumery, die in 1743 barstte. Men neemt vaak aan dat deze klok is verbonden met de beiaard, maar dat is bij deze klok niet zo.
De Triomfklok luidt bij een tiental feestelijkheden, namelijk bij:
• Vlaamse en nationale feestdagen
• de Heilig Bloedprocessie en Blindekensprocessie
• de herdenking vd Wapenstilstand in 1918 en de Bevrijding in 1944
• Kerstmis en Oudejaarsavond
Trommelkamer
Na 333 treden arriveer je in de trommelkamer. Dit is net of je bij een enorm groot draaiorgel staat te kijken.
Vanaf 1523 zorgde een trommel, aangedreven door een uurwerk, voor het regelmatig spelen van bepaalde klokken (zoals voor het aangeven van het uur). Met de trommel werd het ook mogelijk om liederen af te spelen. Vanaf 1604 werd door het stadsbestuur een beiaardier ingehuurd om dit te doen tijdens zon-, feest- en marktdagen. De speeltrommel is de grootste nog werkende speeltrommel ter wereld.
Beiaardierskamer
Als je 352 treden hebt beklommen, dan loop je langs de beiaardierskamer. Je kunt deze kamer niet betreden, maar je ziet de beiaardier wel zitten. Tijdens onze klim zit hij net toevallig achter (wat lijkt op een groot) orgel te spelen. Tijdens het spelen zwaait hij nog even vrolijk onze kant op. Dit is dan net toevallig weer niet op foto vastgelegd, maar de man heeft plezier in zijn werk.
Panoramaview
En dan ja….. eindelijk…. na 366 treden (van een inmiddels steeds smaller wordende trap) bereiken we de Panoramaview, zoals dat zo mooi heet. Het was een klim, maar zeker de moeite waard! Wat een mooi uitzicht over Brugge! Aan alle kanten van de toren staat aangegeven welke kant we precies op kijken. Zo staan Parijs, maar ook Amsterdam aangegeven in het beton.
Oorverdovend horen we de klokken die op dat moment door de Beiaardier worden geluiden en oordopjes zijn zeker aan te raden! Het is erg luid als je net onder de klokken staat!
Voor de 16e-eeuw werden klokken manueel geluid. Het luiden van de klokken had een specifieke betekenis, zoals:
• het openen en sluiten van de stadspoorten
• een werkklok die het begin en einde van de werktijden aangaf, het was verboden om met onvoldoende licht te werken
• een klok die aangaf vanaf wanneer het niet meer toegelaten was om zonder fakkel door de straten te lopen
• feestelijke klokken luidden tijdens allerhande feestelijkheden
In 1675 bestond de beiaard uit 35 klokken, ontworpen door Melchior de Haze. Na de brand van 1741 bestaat de beiaard uit 47 klokken die gebouwd zijn door Joris Dumery. Ze wegen samen zo’n 27,5 ton en de 26 grootste klokken zijn nog steeds in gebruik.
Afdaling en Binnenplaats
Na het genieten van het uitzicht en de melodieën van de kloken, maken we de afdaling weer naar beneden. We moeten een paar keer flink in de hoek staan om naar boven klimmende mensen te laten passeren, maar wat was dit mooi!!!
Eenmaal beneden genieten we nog even van het uitzicht op de toren en een expositie die in het gebouw zelf plaatsvindt.
Recente reacties