Blog – Griekenland – Kreta

‘Strand, scooters, cultuur en ouzo’

Juni 1995

Chersonissos

In 1995 ben ik samen met vrienden naar het eiland Kreta, behorend bij Griekenland, op vakantie geweest, dit is een blog over deze vakantie. We verbleven in een hotel in de plaats Chersonissos. Ondanks dat we in juni reisden was de temperatuur al overduidelijk op zomerse waarden. Strandliggen was voor ons eigenlijk geen optie, je smolt ter plekke weg. We hebben het 1 0f 2 dagen bij het zwembad van het hotel geprobeerd maar het was zo heet dat je eigenlijk de hele dag in het water lag. 

Hotelkamer

Aangezien ik de 5e persoon was in deze samenstelling kreeg ik een achteraf kamertje in het hotel met bijbehorend uitzicht.

De Bar

Het hotel had een gezellige bar met een zeer prettig gestoorde barman. Elke avond kwam de zomerhit van dat jaar op gezette tijden door de boxen knallen waarbij dan elke keer de bar letterlijk “in vlammen” werd gezet. Ook de drankjes werden regelmatig ontvlamt, wat later op de avond ook steeds leuker en lekkerder werd natuurlijk.

De Planning

In de ochtend lekker samen ontbijten in het hotel en daarna op het balkon van de appartementen met de “buren” even de plannen voor die dag doornemen:

Dansvoorstelling

Tijdens deze vakantie zijn we nog een avond naar een typische griekse avond geweest. De avond begon met grieks eten en drinken en werd later afgesloten met een dansvoorstelling.

Uitzicht hotel

Hier nog even wat foto’s van het uitzicht vanuit de hotelkamers van mijn mede reisgenoten.

Scootertocht

We hadden ook voor drie dagen scooters gehuurd. Een ideale manier om het eiland op eigen gelegenheid te verkennen. Veel vlotter en makkelijker dan het openbaar vervoer. Leuke anekdote: ik had voor 3 dagen ook 3 scooters nodig. Ze waren allemaal spliksplinter nieuw maar ze gingen bij mij alle 3 binnen een dag stuk. Eentje had geen goed motortje, eentje viel gaandeweg gewoon uit elkaar, eerst de spiegel links, daarna rechts. Wat de derde mankeerde weet ik niet meer, maar zal ook wel iets knulligs zijn geweest.

Onderweg kwamen we er ook achter dat de Griek het begrip vuilnisbelt anders kent dan wij Nederlanders. Het wordt daar gewoon het ravijn in gedonderd.

Tijdens het verkennen van het eiland op de scooter kwamen we allerlei leuke dorpjes tegen met mooie terrasjes en prachtige natuur, bergen en mooie vergezichten.

Samaria-kloof

Ook werd besloten tijdens deze reis om de Samaria-kloof te gaan lopen. Dit betekende heel vroeg opstaan want het is een rit van enkele uren met een touringcar om er te komen. Kreta is een groot eiland en aangezien Chersonissos meer aan de oostkant ligt en de kloof aan de westkant is de afstand al gauw zo’n 200 km. Eenmaal daar aangekomen wachtte mij de onaangename verrassing dat de kloof niet 8 maar 18 kilometer lang was. Had het ff niet goed verstaan. Met frisse moed werd toch de tocht aangevangen. Er werd ons verzekerd dat na de afdaling het ergste voorbij zou zijn en we op het “vlakke” gedeelte een stuk makkelijker en sneller zouden kunnen wandelen.

Halverwege de wandeling hadden we even een pauze met wat te eten erbij. Door de gehele kloof loopt een beekje. Dit water is gewoon te drinken. En dat was maar goed ook want het was echt bloedheet in de kloof. Het kwik liep op tot wel 50 graden werd ons verteld. Je kon dus wel blijven drinken zonder ook maar een keer te hoeven urineren. Je zweette alles er gewoon weer uit. Grappig zijn de ezeltjes die in de kloof liepen met hun begeleiders. Dit was de enige manier om eventueel uit de kloof te komen mocht je een enkel verstuiken of een been breken of zoiets. En die kans was best wel aanwezig gezien de zeer oneffen rotsige ondergrond. 

Regelmatig ff stoppen is verstandig gedurende deze wandeling. Verder was het natuurlijk volop genieten van de uitzichten tussen de metershoge wanden die op sommige plaatsen wel 500 meter hoog konden zijn en amper 4 meter van elkaar af stonden.

Boottocht terug

Aan het einde van de tocht door deze prachtige kloof kwamen we aan in Agia Roumeli, het dorpje aan het einde van de Samariakloof, welke uitkomt in de Libische Zee. Vanaf hier konden we weer lekker relaxen op het stand. Enige tijd later vertrokken we met de boot richting een opstappunt waar we met de touringcar weer naar het hotel in Chersonnisos werden gebracht. Het is wel zaak tijdig uit de kloof te komen, anders mis je de laatste boot en kun je tot de volgende dag wachten voor de volgende boot. Of de kloof weer teruglopen, geloof me, dat is dan geen optie.

Drakeneiland

Op de laatste dag van deze reis zijn we naar Drakeneiland gevaren. Hier kon je heerlijk zwemmen en duiken in een van de baaien. Op de boot zelf werden lekkere hapjes op de barbecue klaargemaakt door de bemanning.

Eigenlijk heet dit eiland Dia. Dit is een eiland aan de noordkust van Kreta op ongeveer 15 kilometer afstand van de hoofdstad Heraklion. Het eiland is bij helder weer goed zichtbaar vanaf badplaatsen als Agia Pelagia, Ammoudara, Amnissos en Kokkini Chani. Dia is 12 km2 groot en onbewoond.

Diezelfde avond gingen we nog even lekker stappen in de vele kroegen aangezien dit de laatste avond was voor de terugreis.

Terugreis vertraging

Ik kan me nog herinneren dat we op het vliegveld 3 uur hebben zitten wachten op het vliegtuig. Altijd leuk, vertraging. Dit is ook wel te zien aan de koppies op de laatste foto. Naast dit kleine minpuntje was dit wel een geweldige reis waar we veel indrukken hebben opgedaan, veel hebben genoten van de sfeer, onderlinge gezelligheid en het prachtige (iets te hete) weer.